“EIGENLIJK ZOU IK MIJN ZOON MOETEN AFRADEN OM DE ZAAK OVER TE NEMEN"
Zaakvoerder De dakcentrale Hekelt overheidsbeleid en politiek
Dakwerkers hebben een harde stiel. Qua open deur intrappen kan dat tellen. Een tegenwerkende overheid, oneerlijke concurrentie, diefstallen, fileleed en lage-emissiezones maken van het beroep al helemaal geen lachertje meer. RoofTech had een gesprek met Johnny Jondral, zaakvoerder van De Dakcentrale, die al sinds jaar en dag in en rond Antwerpen actief is. Jondral neemt geen blad voor de mond en legt haarscherp de pijnpunten van de sector bloot.
ENKEL RENOVATIES, GEEN NIEUWBOUW
maar richten ons enkel op de renovatiemarkt”
De Dakcentrale werd in 1980 opgericht en kan inmiddels op zo'n 38 jaar ervaring terugvallen. “Ikzelf werk hier al vijfentwintig jaar", aldus zaakvoerder Johnny Jondral. “Tijdens mijn loopbaan wou de vroegere eigenaar ermee stoppen wegens zijn pensioengerechtigde leeftijd. Elke werknemer mocht van hem een bod doen. En blijkbaar was mijn bod het beste. Zo ging de bal dus aan het rollen. Momenteel zijn er zes mensen werkzaam voor De Dakcentrale, mezelf inclusief. We houden ons niet bezig met nieuwbouw, maar richten ons enkel op de renovatiemarkt. Daarvoor vervangen en plaatsen we daken in allerlei maten en vormen, met diverse materialen, van platte en hellende daken over bolkoepels en dakramen tot pvc-werken en dakgootoversteken."
ENKEL PARTICULIEREN, GEEN TUSSENPERSONEN
Jondral werkt heel bewust enkel voor de particuliere sector en neemt nooit deel aan overheidsopdrachten. “Voor bedrijven werken we ook wel, maar dan enkel rechtstreeks. Ik wil niet bevolen worden door tussenpersonen zoals architecten en dergelijke meer. Die maken een gesprek zoveel moeilijker en er komt veel moeizamer een akkoord over uitvoeringstermijn en prijs. Als er al eens een probleem is, dan lossen we dat meteen bilateraal met de eindklant op, als volwassenen. Elke bijkomende tussenpersoon betekent bijkomende ellende. Daar bedanken we dus voor. Dat is dus ook een van de redenen waarom we geen nieuwbouwprojecten aanpakken. Een andere reden is dat we ons werk graag als een uitdaging zien. Bij nieuwe gebouwen valt niets te leren. Bij renovaties daarentegen moet je soms creatief uit de hoek komen om een bepaald probleem op te lossen. En daar houden we van. Een laatste reden waarom we resoluut voor renovatie kiezen, is de vaststelling dat bouwheren bij een nieuwbouw absolute perfectie eisen. Wanneer er eens een schilfertje van een dakpan blijkt te zijn, schreeuwt men al meteen moord en brand. Dat heb je veel minder bij renovaties. Klanten kennen daar de voorgaande situatie. En wij maken die per definitie beter. Dus zijn ze gelukkig."
“WELKE MOBILITEIT?"
Op geografisch vlak beperkt De Dakcentrale zich tot Antwerpen en de streek er rond. “De stad is groot genoeg om voldoende werkvolume te hebben", weet Johnny Jondral. “Bovendien is de mobiliteit om van te huilen. Van aan ons bureel tot aan het Sportpaleis bedraagt de afstand nog geen kilometer. Daar doen we soms een halfuur over. De Antwerpse ring is hopeloos 's morgens en nog hopelozer 's avonds. En als het regent, gaan de poppen pas helemaal aan het dansen. Dan geraakt niemand nog vooruit. Als je met zeven mensen en drie voertuigen allemaal staat aan te schuiven, dan is dat voor ons een zware kostenpost. Elke dag verlies ik het volledige loon van een fulltime werknemer door die ellendige files. Antwerpen is overvol. Dat blijkt nog maar eens. Ons werkterrein is vooral Deurne, Wijnegem, Schoten en Merksem."
“VRACHTWAGEN MAG ANTWERPEN NIET MEER BINNEN"
Dat Jondral zich tot de randgemeenten beperkt, heeft ook nog een andere oorzaak. “Onze vrachtwagen is 17 jaar oud, toegegeven een respectabele leeftijd, maar er staan amper 70.000 kilometer op de teller, omdat we al jaren enkel onder onze eigen kerktoren actief zijn. Hij is eigenlijk nog maar net gerodeerd, zou je kunnen zeggen. Hij kan kippen en er staat een kraan op, met andere woorden, hetis een investering die je niet elke vijf jaar doet. Dankzij de lage-emissiezone mag hij Antwerpen nu niet langer binnen. Daardoor wordt voor ons een grote markt onbereikbaar. Men spreekt altijd over de vervuilende dieselwagens, maar tot nader order bestaan er geen bestelwagens of vrachtwagens op benzine of elektriciteit, hé.Bovendien rijden dagelijks zware diesellocomotieven dwars door de LEZ, maar dat mag allemaal. Het blijkt overigens dat de luchtkwaliteit slechter is geworden na de invoering van de LEZ. De reden is simpel: men is overal bruggen aan het verhogen om zwaardere schepen toegang te geven tot de haven. Die schepen die pure diesel verbranden, zijn verantwoordelijk voor die grotere uitstoot, maar wij moeten er wel voor opdraaien. Om moedeloos van te worden. Nu ja, het centrum van Antwerpen meden we vroeger ook al. De diefstallenplaag is er echt enorm. In feite moet je een werknemer een hele dag naast de vrachtwagen of bestelwagen laten staan of hij wordt leeggeroofd. Dat hebben we diverse keren meegemaakt: alle machines weg. Er staat iemand op de uitkijk die anderen alarmeert wanneer het gerief onbewaakt achtergelaten wordt. Op dat moment slaan ze hun slag. Gelukkig hebben we daar in de rand rond Antwerpen minder last van."
“GEEN EPDM, WEL ROOFING"
De Dakcentrale bedekt alle soorten daken, maar niet met alle soorten materialen. “Ik gebruikalleen materialen die ik ken en waar ik rotsvast in geloof", beweert Johnny Jondral. “Nieuwe materialen, zoals EPDM, vertrouw ik niet zo erg. Ik heb er te veel slecht werk mee gezien en dat gebeurt nog dagelijks. Veel nieuwe leveranciers roepen heel luid dat ze het wondermiddel uitgevonden hebben en geven vlotjes vijftig jaar garantie, maar ik vertrouw het niet. Ik geloof het nooit dat dergelijke materialen vijftig jaar zullen meegaan. Als we met De Dakcentrale platte daken uitwerken, is dat steevast met de klassieke roofing. Dat materiaal heeft zijn deugdelijkheid al bewezen, en quasi iedereen kan ermeewerken, mocht er toch ooit iets aan schelen."
“HIER WERKEN IS HIER RSZ EN BELASTING BETALEN"
Als er één probleem is waar Jondral nog meer last van heeft dan alle andere, dan is het welde oneerlijke concurrentie van buitenlandse werknemers. “Eigenlijk kun je dat helemaal geen concurrentie noemen", meent hij. “Dat is pure maffia. Als je op een werf aankomt, en het staat er vol bestelwagens zonder reclame op, dan weet je meteen hoe laat het is. Die mannen zijn met niks in orde en moeten dan ook stukken minder kosten maken dan ons. Daardoor is hun uurprijs zo laag en doen ze veel Belgische bedrijven de das om. Wij moeten hier belastingen en sociale zekerheid betalen, terwijl die werknemers in hun land van oorsprong betalen. Dat is toch nooit eerlijk te noemen? De oplossing is nochtans eenvoudig: hier werken is hier betalen. De heren politici zijn echter veel liever bezig met elkaar de loef af te steken en elkaar voor de camera's allerlei verwijten naar het hoofd te slingeren, om daarna doodleuk samen een pint te gaan pakken. Vroeger had elke dakwerker een registratienummer. Eenmaal je zo'n nummer had, was je beschermd en mocht je die stiel uitoefenen. Een dergelijke erkenning zou beter opnieuw worden ingevoerd. Onze klanten krijgen premies dankzij de werken die wij uitvoeren. Dan is het toch niet onlogisch dat die afhankelijk worden gemaakt van het feit dat de werken worden uitgevoerd door een firma die weet waarmee ze bezig is? Vandaag echter mag iedereen onze stiel uitoefenen. En dat klopt niet. Niet iedereen mag toch ook zomaar politieagent gaan spelen?"
“RECHTSONZEKERHEID"
Johnny Jondral is momenteel 58 jaar en kijkt stilaan uit naar zijn pensioen. De opvolging is echter al verzekerd. “Mijn zoon staat klaar om het bedrijf over te nemen. Ik vermoed dat hij wel zal willen uitbreiden, maar dat is volledig zijn zaak. Bij mij zit de moed een beetje in de schoenen, omdat ik zo goed het verschil merk tussen vroeger en nu. Het is er niet beter op geworden, wel integendeel. Als ik heel eerlijk ben, zou ik mijn zoon absoluut moeten afraden om deze zaak over te nemen. Er is immers veel te weinig rechtszekerheid, zowel voor ons als bedrijf als voor onze klanten. Welke subsidies en premies zullen er volgend jaar weer worden ingetrokken of uitgereikt? Geen kat die het weet. Ons orderboekje zit zes maanden op voorhand vol. Dat betekent dat we zekerheid omtrent subsidies moeten hebben, om ook aan onze klant zekerheid te kunnen bieden. Ook dat is echter blijkbaar te veel gevraagd. Telkens alser nieuwe politici aan de macht komen, lijkter wel steeds een tabula rasa gemaakt te worden."
