HOOGGLANSAFWERKING
Een hoogglansafwerking van kasten in de keuken of badkamer bekoort een ruim publiek. Er zijn verschillende materialen en technieken om tot het gewenste eindresultaat te komen. Ze hebben elk hun eigen voor- en nadelen.
DIVERSE METHODES
Een hoogglansafwerking kun je op verschillende manieren bereiken. In eerste instantie is er het voor de schrijnwerker of interieurbouwer vertrouwde hout. Met behulp van een laklaag krijgt de drager een hoogglanslook. Gezien de kwetsbaarheid van de laklaag, ontwikkelde de markt al enkele duurzamere alternatieven: gelakt glas en glaslaminaat. Maar ook deze materialen hebben hun specifieke aandachtspunten.
METHODE 1: HOOGGLANSLAK
De meest gebruikte oplossing om kastfronten een hoogglansuitstraling te geven, is het lakken van een houten drager. Doorgaans is dit mdf. In het lakproces zijn er twee technieken. Ze vertrekken beiden van een harde grondlaag in een polyesterlak. Vervolgens kan die basislaag worden afgewerkt met een kleurlak op basis van polyurethaan en tot slot een blinkend vernis. In de andere optie wordt er enkel een hoogglanslak op de grondlaag aangebracht. In beide gevallen wordt de eindlaag meermaals gepolijst en gelakt, totdat het oppervlak de beoogde glanzende uitstraling heeft. Dit proces vraagt enkele dagen werk, en dat vertaalt zich dan ook in de kostprijs. Een houten drager met een hoogglansafwerking varieert tussen 120 en 140 euro/m². Een bijkomende uitdaging is dat het aantal gespecialiseerde lakkerijen eerder beperkt is. Een kwaliteitsvol eindresultaat vraagt om kennis en kunde. De lakker bepaalt immers op het zicht en het gevoel of het resultaat goed is.
Delicaat materiaal
Een hoogglanslak op een houten drager is een delicaat materiaal. Die scoort allerminst goed op het vlak van kras- of vlekbestendigheid. Als schrijnwerker of interieurbouwer moet je je huiswerk vooraf dus goed gemaakt hebben. De panelen dienen op maat aan de lakkerij aangeleverd te worden. Het is ook aanbevolen dat eventuele boorgaten, openingen of uitsparingen vooraf zijn voorzien. Zo verklein je het risico op beschadiging van de laklaag bij een latere bewerking. Een troef van een hoogglanslak is dat die mooi is om te zien. Bovendien is het mogelijk om kleine, lichte krassen uit te polijsten. Dat is vrij eenvoudig en verloopt op dezelfde wijze en met dezelfde producten als het polijsten van een wagen. De hoogglansfronten kunnen overigens met een zacht reinigingsproduct gepoetst worden.
METHODE 2: GELAKT GLAS
Gelakt glas laat zich op verschillende manieren toepassen als een kastfront: de deuren kunnen volledig in glas, in een houten kader of op een houten drager. Ook in dit laatste geval is dat vaak mdf. Vanuit veiligheids-overwegingen is voor deze toepassing gehard glas aan te bevelen. Dankzij een hoge verhitting en een snelle afkoeling tijdens het productieproces staat het glas onder een blijvende spanning. Het gevolg is dat het glas zeer sterk is en bij een breuk in kleine stukjes uit elkaar spat. Die kunnen geen grote snijwonden veroorzaken. Wanneer het geharde glas op een houten drager wordt geplaatst, is het risico op glasbreuk nagenoeg onbestaande, aangezien de achtergrond de schok opvangt.
Glas in kleur
Het geharde glas wordt aan de achterzijde voorzien van een opake laklaag. Hierbij heeft de klant de keuze uit alle RAL- of NCS-kleuren, tot zelfs prints toe. Kiest de klant voor wit of een lichte kleur, dan is het raadzaam om voor extra helder glas te kiezen, om kleurvervorming te vermijden. Standaardglas heeft immers een lichtgroenige schijn. Aan het extra heldere glas hangt er wel een kleine meerprijs. De verlijming van het glas op de houten drager gebeurt het best met producten geschikt voor deze toepassing, zoals een spiegellijm of een neutrale, zuurvrije siliconenkit. Het verstandigste is om een lijmsoort te gebruiken die de glasproducent adviseert.
Andere troeven
Naast de kleurmogelijkheden heeft glas nog tal van andere esthetische troeven. Zo kunnen de glasranden geslepen, gladgeslepen of gepolijst zijn. Ook op andere vlakken scoort glas goed. Het is krasbestendig - alleen opletten met metalen voorwerpen - en de laklaag is beschermd tegen beschadiging, aangezien die aan de achterzijde van het glas zit. Vlekken kunnen eenvoudig worden verwijderd, zelfs na lange tijd. Wees wel voorzichtig met zuren; die kunnen het glas beschadigen. Voor glazen fronten wordt er doorgaans een glasdikte van 4 à 6 mm gebruikt. In dergelijke gevallen moet je rekenen op 2,5 kg/mm dikte/m².
Net als bij fronten, afgewerkt in een hoogglanslook, moet je als schrijnwerker bij de keuze voor gehard glas goed weten waar er gaten in de fronten voorzien moeten worden. Zodra het glas gehard is, kun je het immers niet meer bewerken. Niet-gehard glas kan wel nog bewerkt worden, maar doorgaans behoren de gepaste boor- en snijmachines niet tot de standaarduitrusting van een schrijnwerker. De prijsklasse van glazen fronten is afhankelijk van de gekozen randafwerking.
METHODE 3: GLASLAMINAAT
De meest innovatieve oplossing om tot een hoogglansuitstraling te komen, is glaslaminaat. Het materiaal combineert het aanzicht van glas met de flexibele verwerkingsmogelijkheden van thermoplastische laminaten. Het unieke glasuiterlijk ontstaat door een combinatie van twee lagen: een transparante acrylaatlaag (PMMA) en een gekleurde laag (styrol-copolymeer). Deze 2,5 mm dikke materiaalcombinatie geeft niet alleen een echt glasuiterlijk met een sterke optische dieptewerking, maar biedt ook goede eigenschappen voor het verlijmen van de laag met een draagmateriaal. Voor de plaatsing op een houten drager is er een speciale onderplaat ontwikkeld. Die minimaliseert de vervorming van het glaslaminaat onder invloed van warmte, koude en variërende luchtvochtigheid. Het glaslaminaat is in gebruik een duurzaam materiaal. Het PMMA-oppervlak is krasbestendig (voldoet aan de testnorm DIN68861/T4) en slijtvast. Huishoudelijke gebruikssporen worden zo veel mogelijk voorkomen door deze toplaag. Glaslaminaat is verder bestand tegen huishoudelijke chemicaliën en is ongevoelig voor breuk. Een belangrijk gegeven voor de schrijnwerker zijn de gebruiksvriendelijke verwerkingsmogelijkheden van glaslaminaat.
Het materiaal kan met scherpe houtbewerkingsgereedschappen worden bewerkt. Volg hier wel de richtlijnen van de fabrikant. Door het gebruik van ongepast gereedschap kan het laminaat scheuren en losraken. Bij een verspanende bewerking mag de polyethyleen beschermfolie niet van het oppervlak verwijderd worden. Het is overigens aangeraden om de PE-folie pas na de montage te verwijderen. Opmerkelijk is het relatief lichte gewicht van het glaslaminaat. Het product bestaat in twee diktes, waardoor het gewicht kan variëren van 14 tot 16 kg/m². Het lage gewicht maakt het mogelijk het glaslaminaat als front te gebruiken voor de vaatwasmachine. Het materiaal is verder ook voldoende flexibel om het, naast frontoplossing, ook te gebruiken voor de afwerking van nissen en zijwanden. Glaslaminaat behoort tot de hogere prijsklasse.
