Menouquin neemt afscheid van CEO Daniel Van Cauteren

En verwelkomt zijn opvolger Didier Bogaert

Op 5 oktober vond de jaarlijkse hoogmis voor Menouquin plaats: Menofair. De beurs werd een moment van afscheid voor CEO Daniel Van Cauteren, die aan een welverdiend pensioen mag beginnen, en een vuurdoop voor zijn opvolger Didier Bogaert. We ontmoetten de twee op de beurs en gingen in gesprek.

Je hebt er bij Menouquin een carrière van net geen 19 jaar op zitten. Hoe kijk je terug op die periode?

Daniel Van Cauteren: "Het feit dat Didier bij ons begonnen is, is een absoluut hoogtepunt voor mij (lacht)."

Didier Bogaert: "Dat is 18 jaar en 4 maanden geleden (lacht). Ik ben zo'n twee maanden na Daniel aan de slag gegaan bij Menouquin."

Daniel: "Als we dan toch terugblikken, was Menouquin, voor ik begon, in mijn ogen een beetje een oude glorie. Het was een zeer traditioneel bedrijf dat weinig was geëvolueerd, vond ik. Ik kom net als Didier vanuit de leverancierskant, dus ik heb de Menouquin-leden jaren gekend als klanten. Toen ik bij Menouquin begon, was het voor mij wel een mooie opportuniteit om er iets moderners van te maken. Maar daar moesten de leden uiteraard voor openstaan, en dat was niet vanzelfsprekend gezien de ijzerwarensector an sich een relatief conservatief milieu is."

Hoe is het jou gelukt om die stappen richting een modernere werkwijze te zetten?

Daniel: "Het is namelijk zo dat de ijzerwarenhandel, of onze type winkel, oorspronkelijk eigenlijk de enige in de sector was. Pas na het ontstaan van de DHZ-winkel stijl Brico geïnspireerd op het Amerikaanse winkelmodel – die trouwens historisch de eerste was in België – hebben onze leden eveneens de keuze gemaakt om ofwel DHZ te gaan doen, ofwel alleen de professional te bedienen. Er was de facto een verdeling in onze sector, maar dat gebeurde niet gestructureerd. Dat betekende dat heel wat initiatieven die wij in de centrale ondernamen eigenlijk niet toegespitst waren op die opsplitsing. Een hoogtepunt in mijn carrière is toch dat uitpennen van een duidelijke strategie onder de noemer Horizon."

Wat hield die strategie dan specifiek in?

Daniel: "Met Horizon hebben we de doelgroepen van de winkels van onze leden heel duidelijk gedefinieerd. Een groep was gericht op particulieren, nog een op de professional en nog een groep was huishoudgericht. Waar de groep 18 jaar terug niet zo samenhangend was, zijn we er wel in geslaagd de leden opnieuw achter één vlag te krijgen. En dat was destijds niet evident, in dit conservatieve milieu van zelfstandigen. We zijn dat verhaal dan ook bij de leveranciers gaan vertellen en die zagen er ook wel iets in om een groep loslopende zelfstandigen met de neus in min of meer dezelfde richting te krijgen. Dat was het vertrekpunt voor een preferentiële relatie met een aantal leveranciers, die nu onze A-leveranciers zijn. En dit hele verhaal heeft Menouquin in mijn ogen een duw in de goeie richting gegeven."

De moeilijkste uitdaging is de continuïteit van de leden in die zin dat het allemaal privébedrijven en familiebedrijven zijn die ooit voor opvolging moeten zorgen

Pluk je daar nog steeds de vruchten van?

Daniel: "Zeker, we hebben doorheen de jaren een aantal fusies kunnen realiseren met kleinere coöperatieven die eigenlijk nog weinig toekomst hadden. Selfiks en Orga zijn daar voorbeelden van. Zo is ons ledenaantal ook flink gegroeid. We hebben daarnaast ook altijd gestreefd naar samenwerkingen met grotere groepen dan wijzelf. Ik vind het belangrijk om als relatief kleine speler – in bovendien een klein land, want zelfs een grote speler in België is daarbuiten nog steeds een kleine speler – een plaatsje in te nemen in dat internationale landschap. Zo zijn we een samenwerking aangegaan met hagebau, een Duitse coöperatieve."

Welke voordelen brengt dat met zich mee, zo'n internationale samenwerkingen?

Daniel: "Voornamelijk contacten leggen met nieuwe leveranciers en toegang krijgen tot nieuwe producten. Een groot voordeel voor onze leden, want wij zijn er in eerste instantie voor hen. We hebben ook de afspraken met een groot aantal leveranciers kunnen verbeteren."

Aan de andere zijde, voor welke uitdagingen heb je met Menouquin gestaan?

Daniel: "Voor ons is denk ik de moeilijkste uitdaging de continuïteit van de leden in die zin dat het allemaal privébedrijven en familiebedrijven zijn die zeer persoonsgebonden zijn. Op een bepaald punt gaan die leden stoppen of kijken om hun zaak over te dragen. Maar niet iedereen heeft kinderen, of heeft er die gemotiveerd of bekwaam zijn om een winkel open te houden. Dan gebeurt het dat winkels verdwijnen uit ons netwerk en dat is een uitdaging voor ons. En dat blijft ook zo – dit fenomeen is eigen aan ons type winkels."

Hoe reageerden de leden op jouw vertrek?

Daniel: "Fantastisch (lacht)! 'Eindelijk is ie weg.'"

Didier: "En daarna zijn uiteraard de huilbuien begonnen (lacht)."

Daniel: "Ze gaan mij hier wel nog zien."

Dat is duidelijk, je bent hier vandaag ook aanwezig op Menofair.

Daniel: "Uiteraard, op zo'n belangrijke dag als vandaag laat je je familie niet in de steek."

"Het is onze taak onze leden te ontzorgen op zoveel mogelijk gebieden zodat zij zich bijna uitsluitend op hun winkel kunnen focussen"

Didier, jij bent sinds kort in navolging van Daniel in voege getreden als CEO. De Menofair is wel een beetje een vuurdoop voor jou, niet?

Didier: "Ja en nee. Ik heb uiteraard alle edities al meegemaakt, maar als CEO is dit inderdaad mijn vuurdoop. Voordien was ik commercieel directeur en helemaal in het begin heb ik mee aan de boeg gestaan van ons marketingdepartement. Zoals Daniel al aanhaalde, kon Menouquin 18 jaar terug zeker een opfrissing gebruiken. We moesten een vehikel creëren waarmee we iedereen achter één vlag zouden krijgen. Dus ben ik destijds begonnen met een klein marketingdepartement op te richten, folders te gaan maken en een communicatiestrategie te gaan uitbouwen. En dat is uitgebreid. Tot vandaag: nu hebben we een heel mooi departement dat ervoor zorgt dan onze winkels altijd kunnen communiceren naar de buitenwereld. Het is begonnen als een vehikel en nu is het een manier geworden waarmee leden omzet kunnen genereren."

Daniel: "En dat is echt wel de verdienste van Didier. De coöperatieve biedt een aantal diensten die leden heel moeilijk zelf kunnen ontwikkelen wegens te duur of te ingewikkeld. Het is aan ons om hen daarin te voorzien."

Didier: "Het maakt eigenlijk deel uit van het 'ontzorgingspakket' dat wij aanbieden. Ook dat is onze taak – onze leden ontzorgen op zoveel mogelijk gebieden zodat zij zich bijna uitsluitend op hun winkel kunnen focussen."

Wat hoop jij in de toekomst nog te bereiken met Menouquin?

Didier: "Daniel haalde het al aan: een van de hoofddoelstellingen is ervoor zorgen dat die continuïteit gegarandeerd blijft. Dus dat betekent dat de organisatie op punt moet staan. Wat we 18 jaar geleden begonnen zijn, moet à jour gehouden worden. Tijden veranderen – sneller dan ooit – dus we moeten er absoluut voor zorgen dat de organisatie niet veroudert. En dat betekent de juiste mensen op de juiste plaats en de juiste diensten blijven bieden. We mogen niet achter de feiten aanhollen, zodat de winkels die er zijn ook willen blijven. En we zullen bereid moeten zijn om te investeren. Dus dat wordt een grote uitdaging, maar dat is er een die we altijd al gekend hebben. Datamanagement, digitalisering, een competitief aanbod en een uitgebreid assortiment genieten prioriteit. Wij blijven onze leden ontzorgen met een volledig dienstenpakket, aangepast aan de huidige noden en aan de laagst mogelijke prijs, zodat zij zich kunnen blijven focussen op wat belangrijk is: de verkoop."

Hoe precies creëren jullie dat?

Didier: "Onder andere door de Menofair-beurs. Maar er zijn ook verschillende thema's die de winkels aanbelangen en interesseren en waar we werkgroepen voor oprichten om ze te betrekken in het beslissingsproces. Wij willen weten wat onze leden denken en vinden en willen samen met hen bekijken wat er wel en niet mogelijk is. Dat vergroot de goesting en ook het vertrouwen. Rond die thema's gaan we blijven werken. Zo zullen we groeien en aantrekkelijk blijven voor nieuwe leden."

Menofair

Menofair ging dit jaar door op woensdag 5 oktober in de Brabanthal in Leuven. "We organiseren de beurs één keer per jaar voor onze leden in samenwerking met leveranciers", vertelt Didier ons. "Onze A-leveranciers worden prioritair uitgenodigd, nadien komt de rest van de leveranciers aan de beurt. Er is wel competitie voor een plekje op Menofair, dus dat zorgt ervoor dat we geen lege standen hebben."

De leden konden de standen van een 155-tal leveranciers afschuimen. En dat doen ze met een doel. "Een groot deel van onze leveranciers verkoopt aan speciale voorwaarden die alleen vandaag gelden. Onze leden zijn dus allemaal aanwezig. En dat creëert op zijn beurt weer meer ledenbetrokkenheid. De beurs is voor hen een trefpunt waar ze elkaar kunnen ontmoeten. Daarom beperken we het tot één dag, maar dan wel tot 22.00 uur 's avonds. Wie wil, kan dus nog een pint pakken met collega's na een drukke beursdag."

Zowel leden als leveranciers vielen trouwens in de prijzen. Leden werden bij een bestelling geregistreerd waarna hun naam in een virtuele loterij terechtkwam. Daarnaast konden ze ook stemmen voor de mooiste stand. Daaruit werden drie winnaars uitgereikt: Tesa, Soudal en Lambert Chemicals. Zij wonnen gratis vierkante meters voor de volgende editie.