OP ZOEK NAAR DE MEEST ONDERHOUDSVRIENDELIJKE BUITENGEVEL

Zelfreinigende gevelverven bieden een oplossing

De basis voor de zelfreinigende karakteristiek is principieel het beschikbaar houden van aangehecht vuil voor stromend water, zodat het er makkelijk door losgemaakt en weggespoeld wordt. Een zelfreinigende verflaag beïnvloedt met andere woorden de adhesie van het vuil aan de gevel negatief en houdt de anders continue opbouw van vuildeeltjes onder controle, zodat een latere (exponentiële) vuilaanzet met bijvoorbeeld mos- en algengroei geen kans kan krijgen.

 

Acrylaatharsgedragen gevelverven

Aan de klassieke acrylaatharsmatrix wordt een zorgvuldig gekozen vulstofmengsel toegevoegd, dat na uitharding tot gecontroleerde microporositeit (zeg maar ruwheid) van het verfoppervlak zal leiden. Het vulstofsysteem bestaat vaak uit siloxaanpartikels die zich qua grootte ergens tussen de µm en de nm situeren, maar ook nanodeeltjes worden ervoor gebruikt.

In een aantal gevallen worden de dichtheden zo gekozen dat die partikels pas bij de velvorming richting buitenoppervlak migreren en daar bij definitieve uitharding een microstructuur achterlaten. Het resultaat is een schijnbaar gladde verffilm die in wezen microporeuze eigenschappen bezit. Zo ontstaan er minder echte kraters of grote poriën dan bij de klassieke gevelverven, terwijl er simultaan een veel efficiëntere porositeit tegenover staat. Hiermee slaat men meerdere vliegen in één klap: de dampdoorlaat en het ademende vermogen worden uniformer gestuurd, terwijl de oppervlakteruwheid zo laag wordt dat de vuilaanhechting ontmoedigd of verzwakt wordt. Bij een goede regenbui wordt wat zich toch vasthechtte, uiteindelijk weggespoeld. Dit laatste houdt echter een belangrijke technologische randvoorwaarde in: het verfoppervlak moet een evenwichtig compromis bieden voor tegelijk de waterafstoting en ook een basisbevochtiging.

 

Siliconeharsgedragen gevelverven

Hier worden de zelfreinigende eigenschappen bekomen via het bindmiddel zelf. Na uitharding ontstaat een microscopisch haarveld naar buiten toe, dat een fel gereduceerd hechtingsoppervlak vertoont, onder invloed van de 3D-structuur van het polymeer. Hieraan kunnen de vuilpartikels zich maar heel beperkt binden, waardoor ze bij regenval makkelijker loslaten. Verven op basis van siloxaanbindmiddel staan bekend om hun dampopen eigenschappen, die je ook onverminderd in de zelfreinigende varianten terugvindt. Tegelijk vertonen ze, net als verven op acrylaatbasis, toch nog een uitstekende slagregendichtheid. Op een paar uitzonderingen na is het toepassingsdomein voor de diverse verftypes daarom zeer vergelijkbaar. De bindmiddeltechnologie maakt siloxaangedragen verven voor directe applicatie iets minder geschikt als scheuroverbruggende coating. Ook voor een efficiënte carbonatatieremming op gewapend beton is de siloxaanverf te open om CO2 tegen te houden.

Waar toepassen?

Zelfreinigende gevelverven lenen zich uitstekend in situaties waarbij de bereikbaarheid voor zeer intensief onderhoud een thema is, zoals hoge kantoorgebouwen in de buurt van autosnelwegen, ringwegen, luchthavens enz. Het type bevuiling is mogelijks nog doorslaggevender bij de keuze: het zelfreinigende effect komt er maar bij de gratie van een gezonde regenbui, en die heeft niet het vermogen om mos- en algenvorming weg te spoelen. Daarom is de zelfreinigende verf eerder een zaak bij wat men veralgemenend 'atmosferische bevuiling' noemt, zoals roetdeeltjes, stof, Saharazand en ander vuil dat kenmerkend met een verstedelijkte omgeving samengaat. De coating toepassen in omgevingen met een uitgesproken organische bevuiling wordt daarom minder aangeraden, hoewel hij altijd wel een verdienstelijke bijdrage richting onderhoudscomfort zal meebrengen. Afgeschermde of ongunstig georiënteerde gevels onder een dakrand of oversteek behandelen met zelfreinigende gevelverf is minder zinvol; het systeem heeft voor een goede werking altijd stromend regenwater nodig.