Hoe een vloerlijm kiezen

Ga je voor het warme karakter van parket? Of toch maar een onderhoudsvriendelijke keramische tegel? Welke vloerbekleding je uiteindelijk ook kiest, een vloer correct verlijmen begint met het gebruik van de juiste lijm. Er zijn grosso modo drie soorten te onderscheiden die je als doe-het-zelver het vaakst tegen zal komen: cement-, dispersie- en reactieharslijmen. De keuze van lijm is dan ook nog eens afhankelijk van de soort ondergrond. 

 

CEMENTLIJM

De meest traditionele lijm voor vloerbekleding is de cementlijm, een poederlijm op basis van cement. Bij het gebruik voeg je water toe en meng je alles goed samen tot kleefcement. Je moet wel steeds op een correcte dosering letten, zodat je telkens dezelfde specie aanmaakt.

Cementlijm is opgedeeld in klassen C1 en C2. C1 is de meer klassieke cementlijm. Type 2-lijmen (je hebt ook D2 en R2) zijn verbeterde lijmen. Die hebben een grotere hechting en voldoen aan strengere normen.

Het uitharden van cementlijm verloopt via een chemisch proces, net zoals bij beton. Je moet dus geen rekening houden met een mogelijke vochtafvoer, zoals bij een pastalijm die pas kan uitharden zodra die zijn vocht kan doen verdampen. Een C-lijm kan door­gaans ook meer druk aan dan pastalijm. 

De lijm moet wel binnen een bepaalde tijd worden verwerkt. Neem dus het best niet al te grote porties in één keer. Aangezien je de specie telkens moet aanmaken, heb je meer rommel dan bij kant-en-klare dispersielijm.

 

DISPERSIELIJM

Dispersielijm (aangeduid met de letter D) staat beter gekend als pastalijm, en is bij het openen van de pot al onmiddellijk gebruiksklaar. Je hebt dus geen mixer nodig. Een dispersielijm is water­gedragen; ze gedraagt zich als een vloeistof waarin lijm­deeltjes als kleine druppels gelijkmatig voorkomen.

De lijm bevat veel vocht, en om uit te harden moet die dit vocht voldoende kunnen verdampen. Er zijn dus een minimumtemperatuur én een absorberende tegel of ondergrond nodig. Leg dus nooit een volkeramische tegel op een niet-absorberende ondergrond.

Een bijkomend voordeel is de lange houdbaarheid. Je hoeft de lijm niet in korte tijd te gaan verwerken. Deksel terug op de pot, en de volgende dag kun je gewoon weer voortwerken.

De meeste dispersielijmen zijn belastbaar na 24 uur. Je kunt dan al op de vloerbekleding gaan lopen, maar de volledige eindsterkte is pas na een drietal dagen bereikt.

 

REACTIEHARSLIJM 

Een reactieharslijm of R-lijm is een lijm die uit twee of meerdere componenten bestaat: een lijmbasis en een verharder. De componenten zijn apart verpakt en pas door vermenging ontstaat een reactie waardoor de lijm begint uit te harden.

De lijm moet dan wel snel worden aangebracht. R-lijmen zijn zeer sterk en duurzaam en vertonen weinig krimp bij uitharden.

 

EXTRA LIJMCLASSIFICATIES

Let ook even op de volgende gegevens op de verpakking van de lijm. Er zijn soms nog extra specificaties die je meer informeren over het type lijm.

• C1 wijst dus op een basislijm, terwijl een C2 de 'verbeterde' lijmen aanduidt die extra bestanddelen hebben om bijvoorbeeld vochtbestendig te zijn;
• F wijst op een snelbindende lijm die sneller zal verharden.
• T staat voor thixotroop, en duidt erop dat deze lijm een verhoogde weerstand tegen afglijden biedt, ideaal als toepassing bij het plaatsen van wandtegels;
• E staat voor de extra open tijd die je hebt om de lijm uit te smeren en de gebruikte vloerbekleding aan te drukken;
• S (komt enkel voor bij cementlijmen). S1 is flexibele lijm en S2 is zeer flexibele lijm (voornamelijk gebruikt bij grotere tegels). S2-lijmen zijn flexibeler en kunnen dus meer speling in vlakheid van tegel of ondergrond opvangen.

 

VOOR SPECIFIEKE VLOERTYPES

PARKETLIJM

Er bestaat in het vloerlijmensegment ook lijm specifiek bedoeld voor parket en laminaat. Deze tweecomponentenlijm wordt vooral gebruikt voor massief parket dikker dan 10 mm en is compatibel met verschillende types ondergronden.

Er bestaan ook lijmen die specifiek bedoeld zijn voor laminaat, maar deze worden meer gebruikt om de voegen te beschermen en vocht te bestrijden.

 

TEGELLIJM

Tegellijmen zijn speciaal ontwikkeld voor tegels die op poreuze ondergronden bevestigd worden (zoals gasbeton, gipsblokken, hout of spaanplaat).

 

TAPIJTLIJM

Ook voor tapijten, tapijttegels en naaldvilt bestaan er specifieke lijmen die voor een stevige bevestiging zorgen. Om een tapijt deftig te bevestigen zorg je eerst voor een egale (desnoods geëgaliseerde), stof- en vetvrije ondervloer.

 

CHECKLIST VOOR HET VERLIJMEN

VERTREK VANOP EEN EFFEN ONDERVLOER

Wie een vloer wil leggen, moet altijd vertrekken van een effen onder­grond. Controleer beslist of er geen hoogteverschillen zijn tussen de verschillende gedeeltes van de ondervloer. Met een waterpas geplaatst op een lange regel kun je dat vlug nagaan.

Teken de onregel­matigheden af. En waar nodig kun je aan het werk met een egalisatie­mortel. Het mengen van zo’n egaline doe je met water in een kuip. Meng door, laat een vijftal minuten rusten en meng dan nog eens goed door.

De mortel is vloeibaar en gaat zichzelf egaliseren, maar je dient alles wel met een getande spatel uit  te strijken. Wanneer je met een houten ondervloer werkt, dan kun je alles gaan uitlijnen met kaleerblokjes.

 

PRIMER EN HECHTPROMOTOR

Ook grotere putjes en scheuren in de onder­vloer zijn het best te vermijden. Als je die niet weg werkt, zullen die on­effenheden worden doorgedrukt na belasting bij een soepele vloerbekleding en dat zul je gega­randeerd zien.

Heb je te maken met een zeer glad opper­vlak, dan kun je alles nog eens machinaal opschuren voor een optimale hechting van de lijm. Zorg dan ook dat je de ondergrond stof- en vetvrij maakt. Ben je dan nog niet zeker over de kwaliteit van de ondergrond, dan kun je vervolgens een primer aan­brengen.

Naast betere hechting voor de lijm biedt het ook nog andere voor­delen: het zal minimale oneffenheden kunnen wegwerken en verhin­deren dat een poreuze ondergrond – zoals chape – zal afbrokkelen. Een hechtpromotor kan handig zijn om de hechting bij een niet- absorberende ondergrond te verbeteren.

 

INVLOED TEMPERATUUR EN VOCHT

Indien je aan de slag moet met een egalisatie­mortel of primer, ventileer dan zeker de ruimte zodat je de vochtige lucht kan afvoeren. Hout kan zwellen en krimpen wanneer het wordt blootgesteld aan veranderingen in de omgevings­temperatuur en luchtvochtigheid. Wacht daarom met de plaatsing tot het metsel- en/of pleisterwerk volledig achter de rug zijn.

Laat parket acclimati­seren in de ruimte en zet 48 uur voor plaatsing de verwarming aan in de ruimte waar het parket wordt geplaatst. Massief parket en brede vloerdelen kennen veel trekkracht, en daarvoor is beslist een elastische lijm nodig om die krachten enigszins op te vangen.