Oorsprong en onderdelen van rubberhout

Oorsprong

Rubberhout of rubberwood (Hevea brasiliensis) is oorspronkelijk afkomstig uit Zuid-Amerika, meer bepaald Brazilië. Tegenwoordig heeft Zuid-Amerika echter een klein aandeel in het wereldwijde aantal rubberbomen, want de bomen werden geëxporteerd naar andere tropische gebieden. De huidige productie van rubberhout bevindt zich voor meer dan 90% in Zuidoost-Azië, voornamelijk in de landen Indonesië, Thailand en Maleisië. Het hout dat naar onze contreien wordt ingevoerd, is dan ook van daar afkomstig.

Rubberhout is eigenlijk een recuperatiemateriaal. De rubberbomen dienen namelijk voor de productie van latex, de basis voor natuurlijk rubber. Maar na 25 à 30 jaar daalt het rendement van de rubberproductie en zijn de bomen als het ware uitgetapt. Om de plantage te vervangen, werden de oude bomen vroeger gewoon verbrand om nieuwe bomen te kunnen aanplanten. Nadien werd het afvalhout gebruikt in de productie van houtskool, maar tegenwoordig wordt rubberhout herwerkt tot een nuttig materiaal.

Eigenschappen

Rubberhout beschikt over een relatief witte kleur, met mogelijke evoluties naar lichtgeel tot strogeel met soms roze of donkere tinten. Die kleur wordt beïnvloed door de herkomst van het hout (ondergrond), de diameter van de stam en de manier waarop het rubberhout wordt behandeld. Er is wel weinig verschil tussen het spinthout en het kernhout.

Voordelen

Rubberhout beschikt over enkele belangrijke eigenschappen waardoor het een aantrekkelijke houtsoort is. Door de vele rubberplantages is er een breed aanbod, waardoor het ook een relatief goedkope houtsoort is. Daarenboven kan rubberhout gemakkelijk handmatig en mechanisch bewerkt worden en zijn er heel wat mogelijkheden om het eindproduct af te werken. Ten slotte is een belangrijk voordeel dat het meeste rubberhout dat in Europa gecommercialiseerd wordt, wordt ingevoerd onder de vorm van kant-en-klare geschuurde panelen. Dat zorgt voor een besparing op het vlak van manuren, machinekosten en energie- en opslagkosten.

Mogelijke aandachtspunten

• Een aspect van rubberhout dat zeker in acht moet worden genomen, is dat het slechts beperkt duurzaam is. Onbehandeld behoort het hout tot duurzaamheidsklasse V en is het dus weinig bestand tegen schimmels. Rubberhout is dan ook erg gevoelig voor verblauwing. Ook insectenaantasting vormt een risico voor onbehandeld rubberhout. Beide zaken kunnen echter worden vermeden door het rubberhout op de correcte manier te gaan verduurzamen (zie verder). Die eigenschappen zorgen er wel voor dat rubberhout enkel geschikt is voor binnentoepassingen.
• In de verlijmde panelen is er soms een verschil in poreusheid van de verschillende lamellen. Dat kan aanleiding geven tot opwollen van bepaalde lamellen tijdens het kleuren of vernissen. Dat probleem kan worden opgelost door nogmaals te schuren en een extra afwerkingslaag aan te brengen.
• Tijdens het bewerken van rubberhout is het bovendien mogelijk dat er latex vrijkomt. Maar aangezien het hout verwerkt wordt nadat de productie grotendeels gestopt is, is dat risico eerder beperkt. Daarenboven kan een poriënvuller ervoor zorgen dat het rubberhout zeker geen gom meer gaat afscheiden.

Rubberhout beschikt dus over enkele eigenschappen waar u rekening mee dient te houden. Maar hoe doorslaggevend die aspecten zijn, hangt af van de beoogde toepassing.