Wegwijs in de verschillende soorten binnenmuurverf

De ene binnenmuurverf is de andere niet. Om een optimaal resultaat te bekomen, is het als schilder de kunst om een verf te kiezen in functie van de ruimte en van de klantverwachtingen. Waarmee het bovendien ook prettig werken is. Het volgende stappenplan helpt u op weg bij de keuze voor het geschikte product.

WELKE BEHANDELING VRAAGT DE MUUR?

De eerste vraag die u zich dient te stellen: Welke ondergrond gaat u schilderen? Baksteen, beton, geplamuurde ondergronden of pleisterwerk? Let op, sommige ondergronden vragen een aangepaste verf: denk aan behangpapier bijvoorbeeld. In welke staat is de muur of het plafond? Is reinigen of voorstrijken nodig? Laat de ondergrond toe om met een éénpotsysteem te werken of is er een primer nodig?

WELKE AFWERKING WIL DE KLANT?

Gestructureerd of glad?

Wil de klant een gestructureerde afwerking of liever een gladde afwerking? Of gaat de voorkeur naar een decoratieve afwerking?

DE SAMENSTELLING BEPAALT DE VERFKWALITEIT

Hoe meer en hoe hoogwaardiger het bindmiddel in de verf, hoe hoger de kwaliteit van de verf. Zo is een binnenmuurverf op basis van 100% acrylaatdispersie kwalitatiever dan een verf op basis van een combinatie van bindmiddelen, vaak acrylaten gemengd met vinylcopolymeren, ook wel copolymeren genoemd.

Verder zal ook het type dispersie een rol spelen. Een emulsie (nat in nat of vloeibare deeltjes in een vloeibaar midden) zal de ondergrond altijd beter benatten dan een suspensie (vaste deeltjes in een vloeibaar midden).

Ook de kwaliteit van de vulstoffen speelt een rol. Hier is het van belang dat ze hard en weinig poreus zijn. Hoe poreuzer de vulstoffen, hoe gevoeliger de verf is voor de opname van vervuiling. Glanzende verven bevatten meer bindmiddelen dan matte verven.

Supermat – zijdeglans?

Welke glansgraad verkiest de klant? In de Benelux blijft een matte afwerking erg populair. De keuze voor een bepaalde glansgraad heeft echter een impact op de eigenschappen van de verf. Zo kan het dat verven met een bepaalde eigenschap (bv. met een bacteriebestendigheid) enkel in een bepaalde glansgraad (bv. mat) beschikbaar zijn.

MAT OP PLAFONDS EN WEINIG BELASTE MUREN
Voor het schilderen van plafonds is een diepmatte verf de ideale keuze. Op plafonds valt veel scheerlicht waardoor schuurfoutjes of andere gebreken geaccentueerd kunnen worden. Hoe matter de verf, hoe minder de foutjes opvallen. Kiezen voor een iets goedkopere, matte verf voor het plafond is financieel erg interessant, maar betekent doorgaans wel dat de verf ook minder bestand is tegen invloeden van vervuiling, reiniging en contacten. Bovendien verhoogt de kans op aanzetten bij het aanbrengen van een tweede laag als deze matte, goedkopere verf ook nog eens zeer poreus is.

Een matte verf voor de afwerking van wanden waar er regelmatig passage is, zoals in privéwoningen of kantoorruimtes, vraagt om een verf van robuustere kwaliteit en die zal ook iets duurder zijn. Is de belasting nog hoger, zoals in natte ruimtes (keuken, badkamer), gangen, traphallen, wachtruimtes ... en wordt er geopteerd voor een donkere kleur, dan is verf met een velours uitstraling een betere keuze omdat die meer bindmiddel bevat die de aanwezige pigmentdeeltjes in de verf omhult en beschermt en een hogere bestandheid heeft tegen contacten.

WELKE KWALITEIT IS GEWENST?

Welke kwaliteit wordt voorgeschreven? Wat verwacht de klant van de verf? Is reinigbaarheid een vereiste? Moet de verf bestand zijn tegen stoten en vegen?

Hoe beter binnenmuurverf bestand is tegen invloeden en vervuiling, hoe duurzamer de verf. Maar hoe beoordeel je nu de kwaliteit van verf? De schrobweerstand, het opglanzen, de reinigbaarheid en chemische resistentie zijn belangrijke graadmeters voor kwaliteit.

De schrobweerstand geldt als laagste beoordelingsniveau, terwijl een chemische resistente verf getuigt van een hoge robuustheid.

• Schrobweerstand: De schrobklasse wordt bepaald volgens de norm NEN-EN 13300. Er zijn 5 schrobklasses. Schrobklasse 1 is de beste klasse. Dat wil zeggen dat er bij het schrobben van klasse 1-verf het minste verfmateriaal wordt afgenomen. Binnen schrobklasse 1 is er echter nog ruimte voor kwaliteitsverschillen. Daarnaast vertelt de schrobklasse niets over hoe goed de verf bestand is tegen opglanzen en vlekvorming na reiniging.
• Opglanzen en schrijfeffect: Wanneer mechanisch contact plaatsvindt met de verflaag, worden de vulstoffen aan het oppervlak gepolijst en kan de plek gaan glimmen of een tekening vertonen. De gevoeligheid voor opglanzen en schrijfeffect is te vinden in de productkenmerken. Hiervoor is er geen norm opgesteld, maar wordt door de fabrikant via bewoording meegegeven (bv. lage gevoeligheid voor opglanzen en schrijfeffect).
• Reinigbaarheid: Ook voor de reinigbaarheid is er geen officiële norm voorhanden. De manier waarop reinigbaarheid wordt getest, kan verschillen per verfmerk. Standaard matte muurverven zijn doorgaans matig reinigbaar. Zijdeglanzende muurverven doen het iets beter. Is een zeer goede of uitstekende reinigbaarheid wenselijk, kies dan voor een reinigbare muurverf. De mate van reinigbaarheid wordt in de productfiche meegedeeld en varieert van laag tot uitstekend reinigbaar.
• Chemische resistentie: Watergedragen acrylaatverven zijn gevoelig voor de chemische belasting van speciale, vaak agressieve reinigings- en desinfectiemiddelen. In de gezondheidszorg en horeca worden verftypes, bv. epoxyverven, voorgeschreven die bestand zijn tegen speciale reinigingsmiddelen en dus een hoge chemische resistentie hebben.

Extra verfeigenschappen vereist?

Voor sommige toepassingen wordt een tikkeltje extra van de verf verwacht. In vochtige ruimtes bijvoorbeeld is het gewenst dat de verf goed vochtig afneembaar en schimmelwerend is. In een hotelinkom of een schoolgang is het dan weer handig dat de verf bestand is tegen strepen, vegen of stoten van valiezen en schooltassen. Voor toepassingen in de gezondheidszorg kan bacteriebestendigheid een extra vereiste zijn. En in ruimtes waar een gezond binnenklimaat belangrijk is, kan een luchtzuiverende verf van betekenis zijn.

Bepaalde keurmerken nodig?

Voor sommige projecten wordt een keurmerk van de verf gevraagd of dient de verf aan bepaalde voorwaarden te voldoen. Voorbeelden zijn:

• Ecolabel: wordt toegekend aan verf die bepaalde milieucriteria respecteert.
• BREEAM, LEED en WELL: beloont het gebruik van emissiearme verven en coatings die na droging beneden bepaalde emissiewaarden blijven (formaldehyde, TVOS, kankerverwekkende stoffen van categorie 1A en 1B ...).
• EPD: deze milieu-productverklaring documenteert de impact die een product heeft op het milieu tijdens zijn levenscyclus.
• Indoor Air Quality: geeft schilders en consumenten een duidelijk beeld van de invloed van een verf op de binnenluchtkwaliteit.
• Cradle-2-Cradle: beloont verf uit hernieuwbare/biobased grondstoffen.
• Brandcertiticaat: waarbij de reactie bij brand volgens EN13501-01 is getest.
• Voedingscertificaat: voldoet aan de Europese verordening nr. 852/2004 inzake levensmiddelenhygiëne en is dus geschikt voor ruimten waar levensmiddelen worden bereid, behandeld of verwerkt.

WAT VERWACHT U VAN DE VERF?

Als schilder wilt u een verf waarmee het prettig werken is. Het is echter niet zo dat een verf die uitmuntend verwerkt met een roller, automatisch ook voldoet aan diverse andere belangrijke eigenschappen. Is een zeer lage prijs doorslaggevend, dan kan worden geopteerd voor een verf met schrobklasse 2 in plaats van klasse 1. Houd er dan wel rekening mee dat zo’n verf niet per se baanvrij verwerkbaar is, goed reinigbaar is of uitstekend verspuitbaar is. Zijn die eigenschappen toch wenselijk, dan kost de verf iets meer.

Met medewerking van Caparol, Copagro, Sigma Coatings en Sikkens