SOORTEN STAALBOUW
Bij staalbouw moet een onderscheid worden gemaakt tussen twee verschillende methodes, namelijk staalframebouw en staalskeletbouw. Terwijl een staalframe is opgebouwd uit koudgewalste C- of U-profielen, bestaat een staalskelet uit warmgewalste, lijnvormige elementen. Daarnaast zijn er nog enkele andere verschillen.
STAALFRAMEBOUW
Het constructieve en dragende uitgangspunt van een staalframe zijn koudgewalste C- of U-profielen van 1 à maximaal 2 mm dik. Elk dragend onderdeel per frame is beperkt in sectie en dikte, en dus ook in gewicht. Daaraan worden dan vloeren en wanden toegevoegd die zijn samengesteld uit koudgewalste stalen profielen, analoog aan de uitvoering van houtskeletbouw. In dit systeem blijven de puntlasten beperkt, waardoor verticale lasten verspreid worden doorgegeven. In de verschillende delen van het frame wordt op welbepaalde plaatsen een opening voorzien om alle leidingen en kabels (bijvoorbeeld voor elektriciteit en verwarming) gemakkelijk te kunnen plaatsen. Op die manier behoren slijp- en kapwerk tot de verleden tijd.
STAALSKELETBOUW
Terwijl de primaire draagstructuur bij staalframebouw uit schijfvormige elementen bestaat, gaat het bij staalskeletbouw om lijnvormige elementen. Die elementen zijn vaak warmgewalste stalen profielen met een grote sectie die met elkaar worden verbonden door bouten of scharnierende knooppunten. Dat zorgt voor de structuur van de woning. Het skelet van de warmgewalste stalen profielen vormt de basis voor zelfdragende vloer- en wandelementen. Hierdoor zijn bij staalskeletbouw grotere overspanningen mogelijk dan bij staalframebouw.
