RENOVATIEVERF: DE PRAKTIJK

VOORBEREIDING, UITVOERING EN KOSTPRIJS

VOORBEREIDING

Bij ideale omstandigheden is er weinig tot geen voorbereiding nodig en kan de ondergrond vaak rechtstreeks, met één laag renovatieverf, opgefrist worden. Zeker wanneer het gaat om eenvoudige vlekken of vuiligheid van bijvoorbeeld vuile handen. In sommige gevallen is het echter nodig de ondergrond voor te bereiden, let daarbij zeker op de volgende factoren:

Poederend

Alvorens te beginnen verven, wordt het best nagegaan of de bestaande verffilm poederend is. Indien er poeder vrijkomt, wordt de muur het best eerst afgewassen alvorens een nieuwe laag verf aan te brengen. Het poeder kan ook met de juiste (kleurloze) producten in de bestaande laag gefixeerd worden.

Hechting onderliggende laag

Ga ook steeds na of de bestaande laag nog voldoende hechting heeft. Breng een stuk tape aan op de muur, laat die 60-90 seconden hangen en trek die onmiddellijk, in één beweging, los. Indien er daarbij verf loskomt van de muur en aan de tape blijft hangen, moet dat probleem opgelost worden alvorens een nieuwe laag verf aan te brengen. Indien dat niet gebeurt, kan de verf loskomen van de muur, zowel de oude als de nieuwe. Ofwel kan de oude laag volledig verwijderd worden, ofwel kan men werken met een spanningsarme of spanningsvrije verf om te voorkomen dat er te veel spanning ontstaat en de verf loskomt.

Primer

Wanneer er op de te behandelen ondergrond vet-, (niet-)wateroplosbare, nicotine-, roet- of andere vlekken aanwezig zijn, wordt de ondergrond het best voorbehandeld of wordt het best voor een product gekozen dat zulke problemen kan verhelpen. Zo wordt er bij zware schade of serieuze vlekken het best een primer aangebracht alvorens een afwerkende laag aan te brengen met de renovatieverf. Bepaalde vlekken kunnen ook lokaal behandeld worden met een solventgedragen verf om de vlekken te isoleren en zo toch geen primer voor het geheel nodig te hebben. Stel dat de bestaande laag bestaat uit een extreem poreuze verf, dan wordt het best een primer gebruikt om die absorptie weg te nemen en de ondergrond te egaliseren. Er wordt dus het best nagegaan welke verf er gebruikt is op de te behandelen ondergrond alvorens aan de slag te gaan.

UITVOERING

Qua uitvoering of manier van werken verandert er weinig in vergelijking met het klassieke schilderen. De meeste renovatieverven zijn geschikt voor alle ondergronden, tenzij anders gespecificeerd op de technische fiche. Ze zijn, net zoals klassieke verven, te verwerken met borstel, rol en verfspuitapparatuur.

Technische fiche

Alvorens de verf aan te brengen, wordt het best de technische fiche geraadpleegd. Daar kan teruggevonden worden waarvoor de verf bedoeld is en welke eigenschappen ze heeft. Respecteer de vereisten van zo’n technische fiche zo veel mogelijk, zeker als het aankomt op rendement. Zo kan de juiste laagdikte bereikt worden en kan er optimaal gebruikgemaakt worden van de dekkracht van een renovatieverf. Zo kan één laag soms volstaan en wordt er tijd en budget uitgespaard.

Defectjes en oneffenheden

Een renovatieverf kan dankzij haar dekkracht heel wat camoufleren en verhullen, maar kan geen barsten of grote scheuren wegwerken. Kleine defectjes, haarscheuren en oneffenheden kunnen ermee verdoezeld worden. Indien het om grotere barsten of scheuren gaat, wordt de ondergrond het best geplamuurd en gladgestreken alvorens te verven. Afhankelijk van de hoeveelheid plamuurwerk kan het gebeuren dat er een primer gebruikt moet worden.

Tamponneren

Het nadeel van geplamuurde barsten of scheuren te moeten verven is dat deze oppervlaktes vaak perfect glad zijn in vergelijking met de rest van de muur. Daarom wordt er aangeraden om het geplamuurde deel tijdens de voorbereiding te tamponneren met wat verf, alvorens de volledige muur te verven. Door met een borstel wat verf op de geplamuurde ondergrond te tamponneren, kan de rolstructuur van de rest van de ondergrond nagebootst worden, waardoor een samenhangend eindresultaat bekomen wordt.

Klassieke verven

Een klassieke verf verschilt op heel wat vlakken van een renovatieverf, omdat ze niet dezelfde eigenschappen heeft. Renoveren met klassieke verven vereist vaak minstens twee lagen (en soms zelfs een primerlaag), en dat kan leiden tot meer werk en kosten.

KOSTPRIJS

Bij heel wat projecten speelt de prijs een belangrijke rol tijdens de productkeuze. Dat is zeker het geval bij grote projecten waarbij er op voorhand te weinig rekening gehouden werd met de kostprijs van de verf, waardoor er vaak voor een goedkoper en minderwaardig product gekozen wordt. Het is dus aangeraden om de prijs van de verfwerken op te nemen in het budget, zodat men niet voor verrassingen komt te staan. Daarbij opteren voor een renovatieverf met een voldoende hoge dekkracht, ook al is het niet de goedkoopste optie, kan bepaalde kosten sparen omdat één laag vaak voldoende is en de verflaag lang meegaat. Niet alleen de prijs, maar ook het esthetische aspect van een gebouw moet met andere woorden van belang zijn. De verf verzorgt namelijk de uitstraling en de klasse van het gebouw, dus wordt het best een goede balans gevonden tussen kostprijs en kwaliteit van de verf en afwerking.

Periodiek onderhoud

Voor goedkopere en/of minderwaardige verven opteren kan ervoor zorgen dat er na twee à drie jaar opnieuw geverfd zal moeten worden, terwijl de gemiddelde onderhoudsperiode in de verfwereld vijf à zeven jaar betreft. Sommige aannemers krijgen tegenwoordig meer verantwoordelijkheid voor een langere periode (soms wel 20-30 jaar) en dan is het sterk aangeraden om voor een duurzamer (en dus iets duurder) verfsysteem te kiezen.