Hoe groeit een frietreus zonder pijn?

Agristo gaat op zoek naar honderden NIEUWE Potatoholics

Met de recente miljoeneninvestering in Noord-Frankrijk maakt Agristo de jongste jaren een forse groei door, en er liggen nog meer ambitieuze plannen op tafel. Zo'n snelle opmars brengt uitdagingen met zich mee qua 'change management' en de aanwerving van nieuwe medewerkers. Wat dat laatste betreft, geldt het bedrijf echter als voorbeeld voor de hele sector, ondanks het huidige tekort aan technische profielen. HR Business Partner Soetkin Joosten licht haar succesvolle aanpak toe.

West-Vlaamse klei

Het groeiverhaal van Agristo is een typevoorbeeld van het befaamde West-Vlaams ondernemerschap. In 1986 is de frietfabriek in Harelbeke opgericht door de vrienden Luc Raes en Antoon Wallays, en vandaag is de firma nog steeds in handen van deze families. Hannelore Raes en Filip Wallays nemen nu immers als tweede generatie de duo-CEO-rol op zich, en daarnaast zetelen nog drie andere Raes-Wallays-telgen in het management.

"Na een eerste overname in 2011, waarmee er een tweede Belgische vestiging volgde in Nazareth, zetten zij de groeispurt in", weet Soetkin Joosten, HR Business Partner. "Kort daarna volgde er namelijk nog een derde site in Wielsbeke, waar het aantal productielijnen snel uitbreidde. Ook het hoofdkantoor is hier nu gevestigd. Met Tilburg was er sinds 2001 ook al een eerste buitenlandse productievestiging en sinds 2021 is er zelfs een site in India. Daarnaast beschikken we wereldwijd over diverse verkoopkantoren."

Afgelopen zomer kondigde het bedrijf nog de aankoop aan van de site van suikergroep Tereos in het Noord-Franse Escaudoeuvres. Agristo zal er 350 miljoen euro investeren om in 2027 een fabriek voor de verwerking van aardappelen te openen. 

Frieten en meer

In Wielsbeke produceert men op één lijn 40 ton diepvriesfrieten per uur. Daarvoor is een invoer van 60 à 80 ton aardappelen nodig, afhankelijk van het ras en het seizoen. Die grondstoffen worden 24/24 aangeleverd vanuit een straal van 150 km rond de fabriek.

Na de ontvangst en kwaliteitscontrole worden de aardappelen gewassen en volgens grootte gesorteerd. Via een stoomschiller gaat het naar de messen en blancheertanks. Vervolgens volgt de voorbak in een olietank, waarna de frieten door de IQF-vriestunnel gaan. Daarna passeren de diepgevroren frieten vanuit de buffer door een optische sorteerder, waarna ze worden aangevoerd naar de verpakkingslijnen. Dit sterk geautomatiseerd productieproces neemt ongeveer één uur tijd in beslag. Tot slot is er de afvoer naar de vrieshuizen, wat opnieuw volautomatisch gebeurt. 

De Agristo-groep produceert overigens niet alleen frieten, voor een maximale opbrengst en een minimale verspilling. Van de te kleine aardappelen maakt men in Nazareth immers 'specialiteiten' zoals kroketten, röstis, puree ... Bovendien worden de reststromen van de frietproductie in Wielsbeke verwerkt tot vlokken, als halffabricaat voor verdere verwerking. De afzetkanalen zijn dan ook zowel de retail en foodservice als de industrie. 

Exportgedreven

"In totaal ging het vorig jaar om 850.000 ton eindproducten. Het is onze ambitie om dit cijfer nu verder op te krikken met 50.000 ton per jaar, om tegen 2030 dus zo'n 1,3 miljoen ton te bereiken", zegt Joosten. "Dit willen we op korte termijn onder meer realiseren met een verdere uitbreiding op deze hoofdsite. Maar liefst 98% van onze totale jaaromzet - 800 miljoen euro - komt van export. De frieten worden via vrachtwagens of schepen naar 145 verschillende landen gevoerd. Ook in het buitenland willen we verder groeien, om via die lokale aanwezigheid de transportkosten te kunnen drukken."

"Inzetten op automatisering, duurzaamheid en productinnovatie"

De aardappelproducten van Agristo worden telkens onder private label verkocht. En dit in een veelheid aan variëteiten, volgens de wensen en eisen van elke markt. "Denk daarbij niet alleen aan de dikte en de lengte van de frieten, maar bijvoorbeeld ook aan coatings voor extra smaken of bijzondere vormen. Naast automatisering en duurzaamheid is dus ook productinnovatie een belangrijke pijler in onze bedrijfsvoering", klinkt het. 

Personeel gezocht

Door de forse groei is er ook een continue zoektocht naar nieuwe medewerkers of 'Potatoholics', zoals ze die hier noemen. Voor de hele groep zijn nu 1.200 mensen aan de slag, maar dat moeten er dus nog - ondanks de hoge automatisatiegraad - een pak meer worden. Voor de geplande capaciteitsverdubbeling in Wielsbeke gaat men binnenkort op zoek naar 100 extra medewerkers en de investering in Escaudoeuvres gaat zelfs gepaard met 350 directe banen. 

Duaal leren

"In 2019 stapten we mee in het duaal leren-traject, dat toen werd uitgerold als een samenwerking tussen de technische scholen en de bedrijven. Zo bieden wij elk schooljaar enkele scholieren de kans om bij te leren op onze werkvloer, met een gedegen begeleiding door onze medewerkers. We laten hen meedraaien met onze ervaren technici en de leerlingen worden daarvoor vergoed. Uiteraard hopen wij met deze inspanningen nieuwe medewerkers te kunnen aantrekken. Dat blijkt een succes, want van alle studenten die hier zo startten, is er nu een groot gedeelte vast aan de slag bij ons", stelt Joosten.

"Andersom verlaten wij trouwens ook het bedrijf regelmatig om aanwezig te zijn in de scholen, door bijvoorbeeld in de jury van eindwerkverdedigingen te zetelen of door gastcolleges te verzorgen in hogescholen. Ook dat is al meermaals een win-winsituatie gebleken."

Menselijke waarden

"Daarnaast zetten we Agristo als werkgever in de kijker op externe jobbeurzen of tijdens onze eigen jobdagen, waar we willen duidelijk maken wie we zijn en waar wij voor staan. Troeven die we daarbij uitspelen, zijn het familiale karakter en onze aandacht voor de mens achter het personeelslid, hoewel dat er dus gigantisch veel zijn", vertelt de HR Business Partner.

"Niet alleen nieuwe medewerkers zoeken, maar ook bestaande medewerkers bij ons houden"

"We zijn vanuit het management aanspreekbaar en luisteren actief naar de noden op de werkvloer, zodat de communicatie niet alleen top-down maar ook bottom-up verloopt. Buitenlandse medewerkers bieden we nu bijvoorbeeld vrijwillige taallessen aan en er zijn veel interne doorgroeimogelijkheden, die we aan de juiste profielen proberen te linken. Om het groepsgevoel te verstevigen en onze dankbaarheid te tonen, investeren we ook dikwijls in kleine extra's, zoals traktaties met frietjes of ijsjes. Dit wordt allemaal gewaardeerd en helpt om medewerkers bij ons te houden." 

Marketing

Voorts is er tegenwoordig ook wat creativiteit nodig om je als werkgever te onderscheiden, om zo de war for talent te kunnen winnen. "Een Potatoholic is fier op zijn job en wil dat ook tonen. Meer dan twintig medewerkers lieten bij onze laatste employer branding-campagne een 'Potatoholic for life'-tatoeage plaatsen. Een leuk nieuwsitem dat ons heel wat gratis media-aandacht bezorgde, wat opnieuw helpt om nieuwe mensen aan te trekken", tipt Joosten nog.

Andere opmerkelijke voorbeelden vanuit de marketingafdeling zijn de Agristo-merchandising en de eigen 'Flash Gazet'. "Tot slot ontvangen we hier wekelijks enkele groepen voor rondleidingen. Hoewel het dikwijls om gepensioneerden gaat, rendeert ook dit initiatief rechtstreeks of onrechtstreeks voor de rekrutering. Hierdoor wordt er na afloop immers dikwijls over ons gepraat tegen familie of kennissen, wat geregeld leidt tot nieuwe sollicitaties."