Is de ‘Packaging & Packaging Waste Regulation’ wel praktisch haalbaar?
Grote uitdagingen voor bedrijfsmatige verpakkingen in het vooruitzicht
De ‘Packaging & Packaging Waste Regulation’ zal niet alleen grote gevolgen hebben voor de huishoudelijke verpakkingen. De impact op bedrijfsmatige verpakkingen is zeker even groot. Valipac waarschuwt producenten, leveranciers en gebruikers dat ze aan de vooravond van enkele drastische veranderingen staan. De nieuwe regelgeving gaat waarschijnlijk al in de eerste helft van 2027 van kracht.
De ‘Packaging & Packaging Waste Regulation’ zal naar verwachting in het tweede kwartaal van 2025 worden gepubliceerd. Achttien maanden later dienen alle lidstaten de regelgeving te volgen. En dat wordt een opgave… die voor de bedrijfsmatige verpakkingen op bepaalde vlakken misschien zelfs onhaalbaar zal zijn. “Een van de doelstellingen is dat alle verpakkingen die op de Europese markt komen, tegen 2030 recycleerbaar moeten zijn”, vertelt Ingrid Bouchez, manager communication bij Valipac. “Vanaf 2035 moeten verpakkingen bovendien recycleerbaar op schaal zijn: voor elk type verpakking moet dan minstens 55% recyclage worden behaald op Europees niveau. De kans is reëel dat bepaalde types verpakkingen deze doelstelling niet halen en hierdoor van de markt zullen verdwijnen.”
Om ‘recycleerbaar’ duidelijk te definiëren, werkt Europa aan ‘design for recycling guidelines’ die in 2028 klaar moeten zijn. Ingrid Bouchez: “Om de recycleerbaarheid te bepalen, zullen er drie ‘performance grades’ worden gehanteerd: A betekent dat 95% van de verpakking op basis van gewicht met de guidelines compatibel is. B en C staan respectievelijk voor 80 en 70%. Voor elk niveau zal een ander tarief (de zogezegde ‘fee’ van de producent) worden gehanteerd. Let wel: vanaf 2038 zijn enkel nog verpakkingen met een ‘performance grade’ van minimum 70% op de Europese markt toegelaten. De leverancier van verpakkingen zal aan de hand van technische documentatie de recycleerbaarheid van zijn verpakkingen moeten staven. Deze documenten moeten gedurende vijf jaar door de aankopende partij worden bijgehouden (en 10 jaar voor herbruikbare verpakkingen).”
Een tweede belangrijk gevolg van de ‘Packaging & Packaging Waste Regulation’ is dat alle kunststof onderdelen van verpakkingen een bepaald percentage ‘post consumer’ gerecycleerd materiaal dienen te bevatten. Ingrid Bouchez: “Voor bedrijfsmatige verpakkingen spreken we over 35%! Ook hier weer moet de producent/leverancier dit via documenten bewijzen. Nog een grotere uitdaging zijn de transportverpakkingen die binnen de Europese Unie worden gebruikt. Tegen 2030 zullen deze immers voor 40% herbruikbaar moeten zijn. Het gaat over alle types: van palletten, over emmers en vaten, tot wikkelfolie en strapbanden. Voor transporten binnen eenzelfde lidstaat of tussen de sites van eenzelfde bedrijf binnen de EU, wil Europa zelfs 100% herbruikbaarheid. Volgens ons is dit niet haalbaar: stretch- of krimpfolies zijn technisch gezien niet herbruikbaar. Voor andere verpakkingen zoals emmers, bestaan vandaag nog geen retoursystemen. De industrie zal op erg korte termijn moeten investeren in de ontwikkeling van nieuwe businessmodellen om de herbruikbaarheid van dergelijke verpakkingen mogelijk te maken. Tevens zullen producenten van onder meer stretch- en wikkelfolies zich moeten toeleggen op het zoeken naar ‘herbruikbare’ alternatieven.”
Last but not least wil de Europese Commissie vanaf 2030 de hoeveelheid verpakkingsafval met 5% verminderen ten opzichte van 2018. Tegen 2035 beoogt ze een afname van 10% en tegen 2040 is dat 15%. “De hoeveelheid op de markt gebrachte verpakkingen gaat gepaard met de evolutie van de economie”, aldus Ingrid Bouchez. “Een dergelijke daling lijkt ons niet realistisch. Tenzij de doelstellingen van hergebruik effectief worden ingevuld. Europa mag niet vergeten dat verpakkingen in eerste instantie dienen om producten te beveiligen. En dat de prijs voor deze beveiliging betaalbaar moet blijven…”
