“helft van Vlamingen maakte van corona gebruik om interieur onder handen te nemen”
Dat een startende schrijnwerker het niet altijd onder de markt heeft, mocht Kim Vlerick uit Destelbergen aan den lijve ondervinden. Nadat hij enkele jaren op eigen benen stond, was het tijd om te investeren in een dure nestingmachine. Die bleek echter alles te doen, behalve datgene waarvoor ze was aangekocht. Een vervanging drong zich op met een financiële kater tot gevolg. Maar uiteindelijk komt alles goed. Getuige daarvan de Schrijnwerk Award die Kim Vlerick in 2020 binnenhaalde in de categorie Totaalinterieur.
houtbewerker in hart en nieren
Kim Vlerick: “Ik kreeg de houtmicrobe te pakken op school. Maar dat was aanvankelijk niet het uitgetekende plan. Mijn ouders hadden immers een beenhouwerij en het was vanzelfsprekend dat ik mee in de zaak zou stappen. Het is dus duidelijk enigszins anders uitgedraaid. Ik studeerde af in 2000 en begon bij een werkgever die - net als zovelen vandaag de dag nog altijd - intensief op zoek was naar bijkomende werkkrachten. Ik kon er me gedurende de tien jaren die ik er werkte, stevig opwerken. Jammer genoeg uiteindelijk groeide de omvang van het bedrijf in die mate dat ik na verloop van tijd enkel en alleen nog bezig kon zijn met de montage bij de klanten thuis."
"Dat was heel leuk, maar op die manier kwam ik echter niet meer in contact met de productieafdeling. Daarom startte ik eerst in bijberoep als zelfstandig schrijnwerker om dan in 2010 volledig zelfstandig te worden.”
opstart was Nachtmerrie
Die officiële start als zelfstandige liep in eerste instantie niet van een leien dakje.
“2010 was niet het ideale moment om een eigen zaak te starten”, herinnert Kim Vlerick zich nog. “Toch heb ik de sprong gewaagd, startend in een klein atelier van 50 vierkante meter bij mijn ouders thuis. Ik werkte samen met een collega die instond voor alles wat zaag- en afplakwerk was. In 2012 verhuisde ik naar mijn huidig atelier in Destelbergen en installeerde ik een paneelzaag en een kantenlijmer. In 2016 investeerde ik in een aangepaste kantenlijmer en een nieuwe nestingmachine, maar dat bleek uiteindelijk een regelrechte nachtmerrie. Die machine viel constant in panne, zeker wanneer een reeks verschillende handelingen moesten uitgevoerd worden. Na twee jaar sukkelen, met amper ondersteuning vanuit de leverancier in kwestie, had ik besloten om deze te vervangen door een nieuwe. Het hoeft niet gezegd dat dat financieel een bijzonder zware dobber was.”
"De Schrijnwerk Award zorgde voor heel wat reacties uit de sector"
Altijd op maat
Kim Vlerick houdt zich vooral met interieurelementen (zoals keukens, badkamers, burelen, binnendeuren …) bezig. “We werken altijd compleet op maat van de klant. Niets is bij ons standaard. We starten vanaf een brute plaat en verwerken die geleidelijk aan tot een meubel op maat. We werken zowel voor particulieren als voor architecten en bedrijven, verspreid over heel Vlaanderen."
"Ik schat dat het aandeel particulieren ongeveer 70% uitmaakt. De eerste jaren kwamen klanten vooral via mond-tot-mondreclame bij mij terecht. Vandaag de dag wordt die reclame aangevuld met een aantrekkelijke website en publiciteit in verschillende lokale kranten.” En die publiciteit loont want het orderboekje van Kim Vlerick zit goed gevuld. “Gemiddeld mag je rekenen dat mijn opdrachten ongeveer zes maanden op voorhand vastliggen. Soms worden projecten door omstandigheden wat op de lange baan geschoven, maar ze worden zelden tot niet geannuleerd. En eenmaal de beslissing wordt genomen om ermee door te gaan, dan kan het niet snel genoeg gaan.”
Versterking nodig
Kim Vlerick werkt hoofzakelijk alleen, maar is wel op zoek naar een extra werkkracht.
“Tot voor kort was hier iemand aan de slag, maar een en ander bleek niet te combineren dus is de samenwerking stopgezet. Ik ben dus opnieuw op zoek naar een medewerker voor het bedrijf. Een parttime werknemer is op zich zelfs al voldoende aangezien ik het productiewerk in het atelier wel alleen af kan. Het is vooral bij de plaatsing dat een extra paar handen wel mooi meegenomen zou zijn. Die zoektocht zal niet evident zijn, want ik ben nu toch al enkele maanden aan het uitkijken zonder de juiste persoon gevonden te hebben."
Bij Kim Vlerick zijn echter ook stagiairs van harte welkom: "Hier kunnen ze immers alle facetten van de meubelmakerij leren kennen: van opmeten over produceren tot plaatsen. Momenteel is hier ook zo iemand aan de slag, maar die gaat eerst nog verder studeren. Dat betekent dat ik op de korte termijn dus inderdaad nog steeds zoekende zal blijven.”
Welgekomen lockdown
Ook al trof de coronacrisis verschillende sectoren bijzonder zwaar, toch hoor je Kim Vlerick niet echt klagen. “Echte problemen heb ik inderdaad niet ondervonden. Ik ben altijd mijn job kunnen blijven uitoefenen. Van de lockdown in 2020 heb ik gebruikgemaakt om heel wat kleinere projectjes die waren blijven liggen, aan te pakken. Eenmaal we terug bij de klant mochten gaan plaatsen, stond alles al helemaal klaar."
"En daarnaast is het algemeen geweten dat de Vlaming de coronaperiode heeft gebruikt om met het vrijgekomen vakantiebudget hun eigen huis onder handen te nemen. Het is zeker voor mij een pittige periode geweest met werkweken van 7 op 7 en werkdagen van soms wel 14 uren of meer. Dat komt vooral omdat ik elk aspect zelf in handen heb, gaande van het bespreken van ontwerpen met de klant over offertes maken tot productie, plaatsing én facturatie. Gelukkig is de rust nu opnieuw aan het terugkeren. Klanten verdelen hun budget nu weer meer over diverse posten, waaronder ook weer reizen."
"Potentiële klanten geven sneller hun vertrouwen aan een vakman die een (Schrijnwerk) Award heeft mogen ontvangen”
Jury onder de indruk
De directe aanleiding voor dit artikel is het feit dat Kim Vlerick in 2020 de Schrijnwerk Award in de wacht sleepte in de categorie Totaalinterieur. De jury bleek bijzonder onder de indruk van het totaalconcept dat hij realiseerde voor zijn Gentse klanten.
“De ideeën werden aangeleverd door Piet Goossen en ik zorgde voor de uitvoering ervan. Dit totaalproject omvatte nogal wat deelprojecten: een keukeneiland van meer dan vier meter, een tv-meubel met verborgen televisie met liftsysteem in een kastenwand, opbergkasten van meer dan 11 meter in de lengte, in hoek geplaatst en een uitzonderlijk bureel met glooiend werkblad. Vooral dat laatste was een uitdaging. Als kers op de taart installeerde ik er ook een bibliotheek met de bijzondere eigenschap dat de bouwheer geen vloersteunen wou. Alles moest dus aan de wand bevestigd worden. Wetende dat de kasten met zware boeken zouden gevuld worden, moest ik dus een zeer stevige constructie voorzien.”
Kim Vlerick is logischerwijze bijzonder opgetogen met zijn Schrijnwerk Award. “Het is toch een erkenning vanuit je eigen sector”, stelt hij. “Het is de kroon op ons tienjarig bestaan. Bovendien kreeg ik er ook veel reactie op. Ik aarzel ook niet om de prijs uit te spelen in mijn online en offline communicatie. Zo vermeld ik hem bijvoorbeeld zowel op mijn bestelwagen als op mijn website. Bovendien geven potentiële klanten sneller hun vertrouwen aan een vakman die een award heeft mogen ontvangen.”
Jurylid aan het woord
De lovende woorden van jurylid Peter Lootens tijdens de uitreiking spreken voor zich: “Als jury waren we vooral gecharmeerd door de veelheid aan materialen die werd gebruikt in de diverse toepassingen. De detailgraad was ook zeer hoog. In bijna elk hoekje of kantje zat een detail verborgen: greeploze kasten, gelijk hangende schuifdeuren, gebogen fineer … Dat alles leidde tot een bijzonder esthetisch geheel met de Schrijnwerk Award tot gevolg.”
Mikken op groei
Qua toekomstplannen hangt voor Kim Vlerick veel af van hoe snel hij een valabele werkkracht kan vinden. “Als dat snel in orde komt, kunnen we voluit voor groei gaan”, beseft hij. “Nu is dat nog niet het geval. Op termijn wil ik mijn atelier misschien wel nog wat uitbreiden. Sinds kort is ook mijn vrouw mee in de zaak gestapt. Zij zal instaan voor het papierwerk, wat bij mij nogal eens bleef liggen. Momenteel volgt ze zelfs een cursus voor het tekenprogramma van de CNC-machine, zodat ze op termijn kan instaan voor de visualisaties richting de klant. Daardoor zal ik me nog meer kunnen concentreren op het werk in het atelier en de plaatsing bij de klant. Af en toe gaat ze bovendien mee op montage, maar dat is zeker geen langetermijnoplossing. We blijven dus op zoek naar die extra mankracht.”
