“Het leger was mijn vuurdoop in de mannenwereld”
Gesprek met An Warrens (KDS Bouw & Renovatie), Bouwvrouw van het jaar
“Ze zeiden van jongs af aan dat ik tegendraads was, maar eigenlijk wist ik gewoon wat ik wou.” Aan het woord is Bouwvrouw van het jaar An Warrens (42) uit Beveren. Na haar studies en diverse functies, waaronder kandidaat-onderofficier bij de luchtmacht, richtte ze in 2011 samen met haar man Kenneth De Smet KDS Bouw & Renovatie op. Anno 2022 telt het bedrijf 21 medewerkers. Na de zomer verhuist KDS naar een nieuwbouw met showroom.
Een gesprek van vrouw tot vrouw, in de bouw. Over rebelsheid, ambities, ondernemen, respect afdwingen en in de eerste plaats ook mama zijn.
Rebelse kameleon
An Warrens studeerde op 19-jarige leeftijd af met een A2-diploma en specialisatiejaar administratie op zak. “Ik wist nog niet goed welke richting ik uit wilde. Er werd toen veel reclame gemaakt voor een job in het leger. Mijn pa zei: “Dat is iets voor ons An. Dan kan ze daar wat commanderen.” (lacht) Ik was van jongs af aan heel zelfstandig, met een eigen willetje. Ik schreef me in, legde de fysieke en psychologische testen met succes af en mocht me aanmelden voor de opleiding van luchtverkeersleider of onderofficier bij de luchtmacht. In het leger kwam ik mezelf hard tegen. Er heerste een strikt regime. Ik heb op korte tijd veel bijgeleerd, niet in het minst op het vlak van structureren en organiseren. Maar ik leerde er ook schieten. Het was meteen mijn vuurdoop in de mannenwereld. Van de 75 personen die startten met de opleiding waren er slechts vijf vrouwen. Ik heb mij als een kameleon aangepast. Ik liet mijn lange haren millimeteren en dwong uiteindelijk respect af. Het komt er gewoon op neer om een kans te krijgen. Niettegenstaande ik in de positieve zin van het woord een rebel was, miste ik het thuisfront. Ik communiceer graag, wat ik in het leger soms miste, gezien de verschillende niveaus. Ik kon het beter vinden met de mannelijke collega’s dan met de dames, die me eerder als een concurrent zagen. Ik sprak erover met mijn oversten en het feit dat ze me liever vrijlieten dan dat ze mij een stap lieten terugzetten naar soldaat, gaf mij een boost om terug naar de burgerij te stappen.”
“Het resultaat van het bedrijf toont wat mijn man en ik samen waard zijn”
Een maand later ging An Warrens op haar 20e aan de slag als verkoopster bij Colruyt, waar ze ongeveer acht jaar werkte in verschillende functies. “De volgende stap was gerante worden, maar dan leerde ik mijn man Kenneth kennen. Hij was als bachelor Elektromechanica leidinggevende binnen een firma. We volgden bijscholingen en ondertussen begon ik bij Argenta Bank. In 2008 maakte ik de overstap naar Fortis. Kenneth had in avondschool preventieadviseur niveau 2 gevolgd. Hij begon in 2011 in bijberoep met onze zaak, wat algauw fulltime werd. We staken folders van ons bedrijf in de bussen en kochten een bestelwagen. De eerste jaren werkten we vanuit onze privéwoning. In 2010 en 2011 kwamen er twee kinderen bij. In 2014 namen we onze eerste medewerker in dienst. We verhuisden in 2017 naar onze huidige vestiging in Sint-Niklaas.”
KDS Bouw & Renovatie
KDS Bouw & Renovatie werkt hoofdzakelijk in opdracht van particulieren. De activiteiten bestaan voor 70% uit schrijn- en dakwerken. Het bedrijf is ook specialist in gevelbekleding en zolderinrichting. Voor andere specialiteiten wordt een beroep gedaan op een netwerk van onderaannemers. An Warrens: “Wij zijn van het principe ‘schoenmaker blijf bij uw leest’. We zijn begonnen met zolderinrichtingen en isolatiewerken. Daaruit volgden de hellende en platte daken, waarvoor Kenneth het examen van dakwerker aflegde.”
KDS telt momenteel 21 eigen medewerkers, waaronder 16 arbeiders. De activiteitenradius beperkt zich bewust tot regio Waasland. Een troef naar sollicitanten, die graag dichtbij huis werken. An Warrens: “In mijn overkoepelende functie van bedrijfsleider ben ik vooral een duizendpoot. Ik stuur onze medewerkers aan, volg de administratie op en netwerk veel. We zijn aangesloten bij de vakverenigingen Bouwunie en Confederatie Bouw, UNIZO, BNI en JCI (An Warrens won de JCI Award Oost-Vlaamse Jonge Ondernemer 2019, n.v.d.r.). Ondertussen worden we bijgestaan door een hr-verantwoordelijke, een calculator, een assistent-calculator en een projectleidster. Mijn man maakt de planning en zet de juiste man of vrouw op de juiste plaats. Hij kan goed teams samenstellen en gaat mee naar de werven.”
Stelen met je ogen
Een zaak in de bouwsector vergt ook technische kennis. Hoe bouwde An Warrens die op? “Ik lees veel informatie die binnenkomt via de federaties. In het begin ging ik vaak mee naar beurzen. Ik kon er gretig luistervinken, een tip die ik steeds meegeef aan jonge mensen of nieuwkomers. Steel met je ogen. Ik heb dat altijd gedaan. En wat je niet weet, kan je vragen aan een specialist.”
“Het is jammer dat sommige televisieprogramma’s een stereotypebeeld schetsen van vrouwen in de bouw. Dat komt wat denigrerend over”
Communicatie is alles
Hoe valt het mee om dag in dag uit samen te werken met haar man? An Warrens: “Dit verliep van in het begin vlot. Wij zeggen alles tegen elkaar. Dat botst al eens want ik heb ook mijn eigen mening en visie. Ik durf risico nemen, Kenneth is voorzichtiger maar ondersteunt en vertrouwt mij wel. Het resultaat van het bedrijf toont wat wij samen waard zijn. Al was en is het niet evident om dit te combineren met een gezinsleven. Ik probeer om zes uur ‘s avonds naar huis te gaan en niet meer te werken in het weekend. Ik ben in de eerste plaats ook mama.”
Communicatie en eerlijkheid zijn belangrijke waarden bij KDS: “We zijn wie we zijn. Ons team is als een warme familie. In sollicitatiegesprekken benadrukken we het belang van communicatie. Dit kan gaan over zowel problemen als ideeën. We hebben al veel geleerd van onze medewerkers. Ook tijdens corona zijn we blijven communiceren. We hebben het bedrijf in de eerste fase stilgelegd, zodat we ons konden organiseren en de rust terugkwam.”
Ook naar de klanten wordt er duidelijk gecommuniceerd, zeker in tijden van tekorten aan bouwmaterialen, prijs- en loonstijgingen. An Warrens: “Particulieren schatten de ernst van de situatie niet altijd goed in. We kijken door corona aan tegen achterstanden van gemiddeld twee maanden. We proberen te anticiperen in stock en financieren ook zelf. Dat brengt echter veel druk met zich mee. Als het over grote prijsstijgingen gaat, treden we in overleg met de klant.”
Nieuwe showroom
Wat brengt de toekomst? An Warrens: “We investeerden eerst in ons grootste kapitaal, onze medewerkers. Nu we over een fijn team en goede onderaannemers beschikken is het tijd voor een nieuwe stap. Toen we naar hier verhuisden, hadden we reeds de ambitie voor een grotere showroom. Mensen uitnodigen en fysiek ontmoeten geeft immers vertrouwen en verlaagt de drempel voor de klant. Ik vind het fijn om gastvrouw te zijn. Na de zomer verhuizen we naar een pand iets verderop. Waar de oppervlakte hier ongeveer 120 m² bedraagt, zullen we in de nieuwbouw over 500 m² en twee verdiepingen beschikken. De toonzaal zal zich beneden bevinden, waar we alles digitaal en visueel kunnen voorstellen. Boven komen de burelen, met vergader- en ontspanningsruimte. We voorzien ook een toog. We zitten nog altijd in de bouw (lacht).”
Bouwvrouw van het jaar
Last but not least: wat betekent deze award, een organisatie van Bouwkroniek/La Chronique binnen het kader van de Belgian Construction Awards, voor An Warrens? “Ik heb de afgelopen jaren veel genetwerkt. Ik ben als vrouw, als wie ik ben, met het bedrijf naar buiten gekomen in een mannenwereld. Ik ben blij dat dit nu erkend wordt. Ook voor andere vrouwen. Te weinig vrouwen kiezen voor de bouwsector. De drempel is nog steeds hoog, terwijl het werk gevarieerd en boeiend is. Het is jammer dat sommige televisieprogramma’s een stereotypebeeld schetsen van vrouwen in de bouw. Dit komt wat denigrerend over. Bij KDS zijn vier vrouwen aan de slag. Vrouwen zijn vaak beter op organisatorisch vlak, zijn punctueel en hebben oog voor detail. Zoals onze projectleidster. Er is uiteraard een parcours af te leggen, dat ondervond ik ook. Ik krijg soms nog met vooroordelen te maken. Maar eens we in gesprek zijn, hoort men dat ik wel degelijk iets te vertellen heb.”