"No Time to waste"
Rijdend over de snelweg zag ik een billboard van omdenken.nl met: “Vanaf morgen zal ik mijn besluiten niet meer uitstellen.” Dit deed me denken aan de grote uitdagingen waar we als maatschappij voor staan om ons energie- en materiaalgebruik drastisch te veranderen. Het ontbreekt ons daarbij niet aan plannen, maar de uitvoering en implementatie blijven weerbarstig. Er zijn diverse onderwerpen waar we als procestechnologen ons steentje kunnen aan bijdragen, denk bijvoorbeeld aan de bio-based economy, procesintensificatie, elektrificatie van de procesindustrie, carbon capture & utilization en circular economy.
materiaal- en/of energie-efficiëntie
In het lab en op pilotschaal zie je met grote regelmaat resultaten voorbijkomen waarvan je denkt dat het klaar is om te implementeren en dat het dan een significante bijdrage gaat leveren aan materiaal- en/of energie-efficiëntie. Bij de wat oudere onderwerpen bio-based economy en procesintensificatie zie je dat daar dan een paar ontwikkelingen wel de praktijk hebben gehaald, maar dat er ook veel veelbelovende ontwikkelingen sneuvelden of niet doorzetten.
Ik vroeg mezelf af hoe dat dan kwam. In de eerste plaats werkt regelgeving soms niet mee. Deze ontbreekt, is te laat of werkt in een verkeerde richting. Persoonlijk vond ik het bijstoken van biomassa in energiecentrales daar een voorbeeld van. Het levert op papier wel een verminderde uitstoot van CO2 op, maar dat gebeurt dan een dermate korte cyclus dat het op dweilen met de kraan open lijkt. Dan lijkt de richting om biomassa te gebruiken richting chemicaliën/materialen een betere optie. In tegenstelling tot brandstoffen worden deze (meestal) veel langer gebruikt voordat ze weer worden omgezet in CO2.
Als we echt de stap willen maken naar duurzame energie en materialen moet er nog veel gebeuren in korte tijd
Gelukkig zijn er wel lichtpuntjes en ik word als mens en technoloog enthousiast van de doorbraken op het gebied van bio-based chemicals die o.a. Matrica en Origin Materials proberen te realiseren op industriële schaal. Matrica heeft een oude olieraffinaderij omgebouwd naar een bio-raffinaderij voor bioplastics (polyesters) die op termijn distels gaat gebruiken als grondstof. Ook het concept van Origin Materials die inzetten op bio-based para-xyleen met een negatieve CO2-footprint is veelbelovend. Origin Materials en Avantium hebben onlangs overigens een samenwerking aangekondigd waarbij ze gebruik zullen maken van elkaars technologieën om bio-based PEF te gaan maken.
Ook op het gebied van procesintensificatie zie je farma- en fijnchemiebedrijven langzaam maar zeker de overstap maken naar continue productie, o.a. met producten van de Nederlandse bedrijven Chemtrix en Flowid.
No Guts, No Glory
Een tweede factor is het ontbreken aan de moed om de eerste te zijn. Natuurlijk zijn de risico’s veel lager als iets al in de praktijk bewezen is, maar als iedereen daarop wacht, gaat het lang duren. Als je het glas halfleeg wilt zien, kan je zeggen dat de schaalgrootte van alle “doorbraaktechnologieën” nog niet veel voorstelt, maar in het halfvolle glas zitten bedrijven en technologen die wel de eerste durven te zijn en de sprong naar de praktijk wagen. Ik hoop dat velen dit soort besluiten niet meer uitstellen tot morgen zodat we echt zo snel mogelijk de stap/sprong gaan maken naar duurzame energie en materialen.
www.matrica.it
www.originmaterials.com
www.chemtrix.com
www.flowid.nl
Dirk Verdoes is werkzaam als Senior Sales Manager Chemicals bij GEA Niro PT
