"Decarbonisatie is geen optie voor de chemiesector"
In het nieuwe klimaatakkoord, recent afgesloten tijdens de COP26 Klimaatconferentie in Glasgow, staat vermeld dat de opwarming van de aarde beperkt moet blijven tot 1,5°C tegen het eind van deze eeuw, maar de klimaatplannen die landen ingediend hebben om die doelstelling te bereiken zijn ontoereikend. Het is maar de vraag of volgend jaar wel veel grotere engagementen zullen aangegaan worden.
De EU streeft er alvast naar om klimaatneutraal te zijn tegen 2050. Om dit te realiseren wil ze tegen 2030 de emissies van broeikasgassen met minstens 55% verminderen ten opzichte van 1990. Ongeveer 80% van de broeikasgasemissies in de EU zijn energiegerelateerd. Het is dus logisch dat er sterk ingezet wordt op de decarbonisatie van de energie- en transportsector en dat men het gebruik van fossiele brandstoffen wil uitfaseren.
hernieuwbare koolstofbronnen
Decarbonisatie is echter geen optie voor de chemie- en materialensector. De brede range aan eigenschappen van de diverse producten leidt tot talloze applicaties in de industrie en in ons dagdagelijks leven en is grotendeels toe te schrijven aan de aanwezigheid van (ingebouwde) koolstof. Momenteel is ongeveer 85% van die ingebouwde koolstof afgeleid van fossiele grondstoffen. Door een toenemende bevolking en levensstandaard zal de vraag naar deze producten alleen maar vergroten. Het is dus kwestie om aan de toenemende koolstofvraag te voldoen door inzet van alternatieve hernieuwbare koolstofbronnen.
Hergebruik en recyclage in de technosfeer moet de voorkeur genieten in een gesloten koolstofkringloop
Nova-instituut in Duitsland introduceerde in dit verband het Renewable Carbon Initiative. Hernieuwbare koolstof omvat alle koolstofbronnen die verdere onttrekking van fossiele koolstof uit de geosfeer vermijden. Het betreft alle vormen van bovengrondse koolstof die zich in de biosfeer (bijvoorbeeld biomassa), atmosfeer (bijvoorbeeld CO2) of technosfeer (bijvoorbeeld in plastics) kan bevinden en ertussen uitgewisseld kan worden. Naar de toekomst toe moet hergebruik en recyclage in de technosfeer de voorkeur genieten in een gesloten koolstofkringloop. De onvermijdelijke verliezen die optreden, kunnen dan ingevuld worden met biomassa of CO2. Welke hernieuwbare koolstofbron het meest geschikt zal zijn voor een specifieke situatie zal afhangen van vele factoren, zoals beschikbaarheid, technologie, locatie en marktcondities. Het zal nog veel onderzoek, ontwikkeling en kritische evaluatie vragen om hier een goed zicht op te krijgen. We zullen u dus regelmatig informeren over de nieuwste inzichten in dit snel evoluerende domein.
Dr. ir. Heleen De Wever, project manager biotechnology bij VITO
