Dagbladhandel Descamps investeert sterk in pers

en dat loont

In de Leiestraat in Kortrijk botsen we op Dagbladhandel Descamps. Aan de gevel hangen voorbijgaande kuieraars gekluisterd aan het raam, snuisterend tussen de leuke geschenkartikelen. In de portiek word je verwelkomd door een leuk aanbod vintage wenskaarten, en bij het binnenwandelen met een warme groet door zaakvoerster Valérie Descamps. Klanten kunnen hier altijd terecht voor een koffie, hun favoriete krant of magazine of een leuk geschenkje. “Maar ze mogen ook altijd binnenwandelen voor een babbel”, aldus Valérie. “Da’s nu eenmaal deel van het werk; een luisterend oor bieden en delen in de zorgen en de blijdschap van klanten.”

Ondernemen zit in het bloed

“Eerst voor een baas werken”

Valérie Descamps komt op z’n zachtst gezegd uit een familie van ondernemers. Haar ouders hielden hun hele carrière een sigarenwinkel in hartje Kortrijk open die Valérie ook zelf 15 jaar lang heeft uitgebaat ergens in haar tumultueuze carrière. Die begon echter in de textiel, voor een baas, dik tegen de zin van Valérie. “Toen we uit school kwamen, wouden mijn zus en ik meteen een eigen krantenwinkel beginnen, maar dat was buiten ons vader gerekend. Hij stond er op dat we eerst 5 jaar voor een baas zouden werken. Ik ging in de textiel, mijn zus deed de administratie in een ziekenhuis. Na die 5 jaar hebben we elk een krantenwinkel geopend, ik in Roeselare en zij in Kortrijk. Toen mijn moeder ziek werd, keerde ik terug naar mijn thuisstad en heb ik de sigarenwinkel van mijn ouders verder uitgebaat.”

Stukje Kortrijks erfgoed

De sigarenwinkel Huis Descamps van haar ouders werd door Kortrijkzanen beschouwd als een klein stukje erfgoed. De winkel stond er namelijk al sinds de jaren 30 en werd in 1961 overgenomen door de ouders van Natalie. “Het was dan ook met pijn in het hart dat ik die zaak heb gesloten”, vertelt Valérie. “Maar de winkel lag over het water en toen er gewerkt werd aan de brug, werd het zwaar. Zeker toen de werken geen beloofde twee jaar, maar 4,5 jaar duurden. Ik heb toen besloten om als gerante een Casa del Tobacco winkel te openen op de Grote Markt, dat is een keten van sigarenspeciaalzaken. Maar ik werd opnieuw met mijn neus op dezelfde feiten van al die jaren terug gedrukt: ik kan niet voor een baas werken”, lacht ze. “Ik kon te weinig van mezelf in de winkel leggen. Toen ik op dit pand hier in de Leiestraat botste, wist ik: hier zal ik mijn goesting kunnen doen. Er werd reeds een krantenwinkel uitgebaat, Krantenwinkel Dochy, maar de zaak was over te nemen door pensioen. Op nog geen maand was alles geklonken. Dat was in februari drie jaar geleden.”

Kleine ruimte optimaal benutten

In november 2020 doet zich een unieke kans voor. Stad Kortrijk en Designregio Kortrijk slaan de handen in elkaar en subsidiëren de kleine handel met 5.000 euro om hun zaak te renoveren. De enige voorwaarde is dat er samengewerkt wordt met een architect uit Eurometropool Lille, Kortrijk of Tournai. “Ik werkte samen met een architecte uit Doornik. Op het einde van het jaar 2020 zou de mooist gerenoveerde zaak een award winnen, maar dat is door corona niet doorgegaan.”

Visies doen samensmelten

De renovatie was nodig. Een krantenrek bedekte het enige raam in de zaak en door de hoektoonbank verloor Valérie vaak het overzicht van haar winkel. Valérie barstte van de ideeën, maar de kleine oppervlakte van de winkel maakt de mogelijkheden eerder beperkt. “Ik had een vrij goed idee van hoe de renovatie moest gebeuren en dat strookte niet altijd met de visie van de architecte”, biecht ze op. “Maar ik wou absoluut ook een stukje van mezelf in de nieuwe winkel kwijt. Ik heb daarom eerst met mijn nichtje, die toen voor binnenhuisarchitecte studeerde, samengezeten voor een eerste schets. Ik wist heel goed wat ik wou, maar de architecte uiteraard ook. En de architecte keek op een compleet andere manier naar mijn winkel dan ikzelf. Met zo’n kleine ruimte moet je elke vierkante meter optimaal benutten. Ik heb daar geen inzicht voor en ik had het probleem alleen maar verlegd. Maar na heel wat gesprekken en schetsen is het gelukt onze visies samen te smelten en het resultaat mag er zijn.”

Gespecialiseerd in pers

Met om en rond de 300 titels mag Valérie zichzelf wel als gespecialiseerd in persartikelen bestempelen. Voor de renovatie had ze zelfs meer dan 500 titels in het aanbod. “Een erfenis van de vorige uitbater Patrick”, aldus Valérie. “Hij had enorm veel geïnvesteerd in zijn persaanbod en dat probeer ik nog steeds te doen. En dat loont enorm. Mensen komen best van ver en dan vooral voor mijn Franse, interieur- en muziekmagazines. Zo heb ik nog steeds France Dimanche in het aanbod en voor veel van mijn klanten blijft dat een stukje nostalgie. Hier in de buurt en ook buiten Kortrijk zitten heel wat architecten en ook zij komen vaak langs voor interieurmagazines. Het helpt ook enorm dat ik zelf heel veel lees en dat ik mijn klanten kan adviseren als ze eens een nieuwe titel willen proberen. Ik bied ook een mooie service – wanneer iets besteld werd en het binnen is, breng ik mijn klanten meteen op de hoogte via een sms’je.”

Boeken geschreven door klanten of Kortrijkzanen krijgen steevast een plekje in mijn winkel

En geschenken

“Mijn geschenkenaanbod, dat is waar ik mijn creativiteit ten volle kan benutten. Wat het beste verkoopt, is mijn Lampe Berger-aanbod. Ik bied zo’n 80% van hun gamma aan en klanten kunnen ook altijd via de catalogus naar hartenwens bestellen. Dit aanbod creëert heel trouwe klanten want ze moeten terugkomen om hun geuren opnieuw aan te vullen. Ik ga altijd op zoek naar zaken die je in andere dagbladhandels niet terugvindt. Literatuur vind ik heel belangrijk, mijn aanbod reflecteert mijn interesses – architectuur, koken, kunst, interieur … Maar ook boeken geschreven door mijn klanten of Kortrijkzanen zoals Arne Quinze krijgen hier zeker een plekje.”

En eigen souvenirs

Maar naast straffe lectuur vinden we ook handgemaakte geurkaarsen, vintage wenskaarten en posters, rum met gerijpt fruit in mooie flessen en leuke kopjes terug. Valérie ontwerpt zelfs haar eigen souvenirs in thema Kortrijk. “Die hadden we nog niet hier in de stad. Ik neem foto’s af van fotografen of via de stad en ik maak er drinktassen, postkaarten, magneten, sleutelhangers … van. Musea en hotels sturen toeristen zelfs naar mijn winkel wanneer ze op zoek zijn naar souvenirs.”

bar tabac

Of Dagbladhandel Descamps het eindstation is voor Valérie? “Dat valt moeilijk te zeggen. Moest ik een jaar of 20 zijn, dan zou ik van alles en nog wat plannen voor deze winkel. Mijn droom was altijd om bar tabac te openen zoals ik al zo vaak heb gezien in Frankrijk. Een bar tabac is een klein café waar ook een sigaret en een krant kan gekocht worden. Ik zag hier op de straatkant al enkele tafeltjes staan en ik wou van het raam een open bar maken – maar praktisch viel dat moeilijk te realiseren, of ik had al iemand extra in dienst moeten nemen. Maar momenteel ben ik waar ik wil zijn en ik doe het alleszins met heel veel liefde.”