Wat zijn de keuzecriteria bij de aankoop van een pvc-bewerkingscentrum?
De ontwikkelingen in de machinewereld gaan razendsnel en dat is in de pvc-wereld niet anders. De meeste ontwikkelingen zijn er vandaag op gericht om zo snel mogelijk te produceren. Die snelheid wordt gevonden in meer automatisering. Maar ook door gebrek aan personeel wordt automatisering belangrijker dan ooit
Prijs onder druk
De pvc-wereld is er vooral op gericht om efficiënt te produceren aan een zo laag mogelijke prijs. Enkele evoluties staan dat streven helaas in de weg. We denken bijvoorbeeld aan de gestegen grondstofprijzen, de dure lonen en het gebrek aan technisch geschoold personeel.
De situatie waarbij werknemer A de profielen verzaagt, vervolgens de profielen naar werknemer B brengt voor het frezen, die vervolgens werknemer C het laswerk doorgeeft, staat dan ook steeds meer onder druk. Niet alleen is deze benadering tijdrovend, het gebrek aan werkkrachten is en blijft een flessenhals. Bovendien verdwijnt ook de technische kennis uit de bedrijven, want ervaren werkkrachten worden moeilijk vervangen.
De beperking van de productiekost ligt in snelle productie en een lagere arbeidskost
Raamproducenten zoeken logischerwijs voortdurend naar manieren om deze hinderpalen aan te pakken. In andere sectoren is automatisering vaak hét antwoord op dit soort uitdagingen, en dat is bij de pvc-ramenproductie niet anders. Dat is alleen niet zo eenvoudig door de vele handelingen die vereist zijn. Flexibele bewerkingscentra die verschillende bewerkingen in één machine bundelen, worden daarom zeer interessant voor zowel grote als kleine bedrijven. Deze machines kunnen worden ingezet voor het zagen, frezen, dichtingvrijfrezen, T-frezen, staal zagen, automatisch staal invoeren, sluitplaatjes plaatsen, afstapelen en nog veel meer.
Snelheid opdrijven, arbeidskost verlagen
De snelheid opdrijven gebeurt bij veel producenten op diverse manieren. Zo zijn er vandaag ook volautomatische productielijnen voor wie grote volumes wil verwerken. Aan het begin van de machine worden de profielen ingeladen, aan het eind van de lijn komt er een compleet raam uit.
Het verzagen, frezen, schroeven en lassen van de machine gebeurt autonoom. Het aantal operatoren dat voor deze benadering nog vereist is? Eén, hooguit twee. Die moet(en) er bovendien enkel voor zorgen dat de profielen tijdig aangevoerd, en de ramen afgevoerd worden. De beperking van de productiekost ligt met andere woorden niet alleen in de snelle productie, maar zeker ook bij de lagere arbeidskost.
En dan vergeten we nog dat de machines van vandaag een zeer hoge herhaalnauwkeurigheid kennen: de variatie tussen de stukken is zo goed als nihil, bovendien met een zeer lage foutenlast. Dat is met menselijke bediening een pak moeilijker te benaderen.
Toekomstperspectieven
Deze machines zijn vandaag al op de markt, dus het loont zeker de moeite om de blik nog wat verder op de toekomst te richten.
Het lijkt bijvoorbeeld logisch om ook de aanlevering en afvoer van de stukken verder te automatiseren. Een toekomstvisioen waarbij een binnenkomend order automatisch doorgestuurd wordt naar de productie, waarna het volautomatisch gestuurd magazijn het correcte profiel selecteert en op een automatische heftruck plaatst die tot slot de machine voedt, is zeker geen verre sciencefiction meer.
Als ook aan de afvoerzijde het ontladen en klaarmaken voor verdere verwerking automatisch verloopt, is er zelfs helemaal geen sprake meer van menselijke tussenkomst. Afwachten maar wanneer - en tegen welke prijs - we dit soort systemen effectief op de markt zullen zien verschijnen.
Hetzelfde geldt voor robots. Vaak is de kostprijs hier nog een hinderpaal, maar het valt te verwachten dat ook zij steeds meer terrein zullen winnen in de komende jaren bij het voeden en ontladen van de machine.
Performante software steeds belangrijker
In de machinewereld wint het aandeel van software in de werking van de machine steeds meer terrein en dat is ook de machinefabrikanten uit de pvc-sector niet ontgaan.
Opvallend is bijvoorbeeld het gestegen belang van communicatie in de productielijnen tussen de diverse bewerkingsmodules. Zo zijn er systemen die ontdubbeld worden waarbij voortdurend de beladingsgraad van de beide kanten opgevolgd wordt.
Stel dat er aan de ene kant te snel beladen werd waardoor een opstopping ontstaat, dan kan de machine autonoom beslissen om alvast een aantal profielen via de andere weg te bewerken. De operator komt daar op geen enkel moment in tussen. Er wordt met andere afgestapt van de sequentiële stap-per-stapbenadering ten voordele van een modulaire werking.
Modulaire benadering
Kleinere bedrijven zien deze evolutie in automatisering vaak met lede ogen aan. De stap richting een geautomatiseerde productielijn neemt een ferme hap uit het budget, terwijl ook de werkwijze vaak moet omgegooid worden.
Als basis zijn er drie acties vereist bij pvc-bewerking: frezen, boren en zagen. Een basismachine zal deze feilloos combineren, maar er kunnen extra acties aan toegevoegd worden zoals het aanbrengen van de barcodes. Een tweede mogelijke extra actie is een machine die de versterkingsprofielen aanbrengt in het kunststof en een tegenprofileringsbewerking uitvoert.
Om de pil van een zware investering te verlichten, kan het interessant zijn om met een machinefabrikant in zee te gaan die een modulaire benadering van zijn machinepark hanteert. Daarmee bedoelen we dat machines die aangekocht worden, later makkelijk kunnen ingezet worden bij een uitbreiding van de capaciteit.
DE CORRECTE VRAGEN STELLEN!
Wie worstelt met zijn machinekeuze kan de volgende vragen hanteren:
- Met welke leverancier werk je vandaag en wat zijn daar de verdere mogelijkheden?
- Hoeveel stuks per dag wil je produceren?
- Wat is de verdeling tussen ramen, vleugels en deuren?
- Welke producten maak je nu manueel en wil je automatisch gaan maken?
- Welke nieuwe producten wil je eveneens door de machine laten produceren?
- Wat is het serviceniveau van de machineleverancier?
- Wat is het beschikbare budget?
- Werk ik met een leverancier in eigen land, in eigen taal?
- Werk ik met een leverancier die alles zelf produceert?
- Werk ik met een leverancier die quasi alles zelf kan aanbieden?
Opvolgen op afstand via mixed reality
Het wegvallen van technisch geschoold personeel leidt ook tot een ander soort risico: het onderhoud en herstel van de machine kunnen onder druk komen te staan.
Bij een stilstand wil iedereen uiteraard zo snel mogelijk weer op weg geholpen worden, maar het is niet altijd evident om snel technici van de fabrikant of leverancier ter plaatse te krijgen. Via mixed reality kan er vandaag op afstand meegekeken worden in de machine. De klant zet een mixed-realitybril op en kijkt naar zijn machine, bij de machinefabrikant zien ze rechtstreeks de foutmelding verschijnen. Zij kunnen op hun beurt dan de nodige instructies voor de reparatie meegeven die meteen op de bril weergegeven worden. Zo kan het euvel in veel gevallen zeer snel verholpen worden.
Ook via lens
Het ontbreken van personeel leidt ook tot minder supervisie binnen de machine. Op zich is dat geen probleem door de beperkte foutenlast, maar er kan altijd eens iets verkeerd lopen.
Om dat aan te pakken, kan men camera’s in de machine laten installeren. Dat is bijvoorbeeld handig om bij bepaalde gebeurtenissen even terug te kijken om de exacte oorzaak van de fout te achterhalen. De beelden kunnen ook op afstand bekeken worden via een app.
Energiebesparing
Efficiënt werken betekent niet alleen snel, maar ook zo goedkoop mogelijk produceren. Zeker in het licht van de plotse piek in energieprijzen in 2022 komt dit meer op de voorgrond.
Enkel verbruiken als het nodig is, leidt niet enkel tot minder energieverbruik, het zorgt ook voor minder slijtage
Fabrikanten zorgen er bijvoorbeeld voor dat enkel de motoren actief zijn die effectief nodig zijn. De situatie waarbij elke bewerking de volledige dag draaide, is eigenlijk niet meer van deze tijd. Enkel verbruiken als het nodig is, leidt niet enkel tot minder energieverbruik, het zorgt ook voor minder slijtage van lagers en dergelijke. Onrechtstreeks zorgt deze benadering er dus voor dat machines langer meegaan en minder vaak ongepland stilvallen.
Ook bij het materiaalgebruik zien we een groeiende zorg om het grondstoffenverbruik. Zo kan via softwareprogramma’s het meest optimale zaagtraject bepaald worden, zodat er zo weinig mogelijk afval overblijft.
NAAR HYBRIDE RAMEN?
Pvc of aluminium, dat is altijd al dé hamvraag geweest als we hout even buiten beschouwing laten. De ene zwoer bij aluminium voor de sterkte of het uitzicht, de ander bij pvc voor de isolatiewaarde of de flexibiliteit.
Vandaag zien we dat de isolatiewaarde van aluminium aan een inhaalbeweging bezig is, waardoor deze sector momenteel in de lift zit. Dat opent nieuwe mogelijkheden, waarbij bijvoorbeeld een hybride benadering ontstaat met profielen die in de kern uit pvc bestaan, maar waar de schelp uit aluminium uitgevoerd wordt. Zo kunnen grotere ramen aangeboden worden, die louter met de inzet van pvc niet mogelijk waren.
Voor het machinepark kan dit ook repercussies hebben, want dergelijke ramen maken op één enkele machine vormt een stevige uitdaging. De profielen moeten in deze benadering zowel het pvc als het aluminium kunnen verzagen, maar vooral het lassen is niet evident. Zowel de geperste aluminium- als de versmolten pvc-verbinding moeten perfect in verhouding zijn, anders is er risico op beschadiging. In elk geval is dit een evolutie om in de gaten te houden.
Met medewerking van Calvet, Soenen Hendrik en Tryma